ΠΡΑΓΑ

Και μία βόλτα στην κοντινή Δρέσδη

Απολαυστική η θέα από τη γέφυρα του Καρόλου

Επίσκεψη και στο μουσείο του σεξ

ΕΠΟΧΗ

Σίγουρα ο καιρός στην Τσεχία είναι πολύ πιο κρύος από την Ελλάδα. Οπότε, αν δεν αντέχετε το κρύο για να τριγυρνάτε, τότε από τέλη Μαΐου μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου είναι η καλύτερη εποχή για να πάτε. Η Πράγα είναι επίσης ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, καθώς είναι πολύ ωραία στολισμένη. Εμείς, πάντως,πήγαμε μέσα Μαρτίου το 2013 και η θερμοκρασία κυμαινόταν από 0-5 βαθμούς. Το περίεργο είναι ότι χιόνισε τα δυο βράδια από τα τρία, που ήμασταν εκεί, αλλά την μέρα καθόλου... Εντύπωση μου έκανε ότι σε πολλά από τα μέρη που πήγαμε, έπρεπε να καταβάλεις ολίγον τι και κάποιο χρηματικό αντίτιμο!

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Τα αεροπορικά εισιτήρια έχουν ακριβύνει αρκετά τα τελευταία χρόνια, αφού όλο και περισσότεροι Έλληνες πάνε στην πρωτεύουσα της Τσεχίας, ωστόσο τα ξενοδοχεία και γενικά η ζωή εκεί είναι πάμφθηνη. Εμείς μείναμε σε ξενοδοχείο στη Νέα Πόλη, 4 αστέρων (σ.σ. "ceasar's hotel"). Βέβαια, όλα τα αξιοθέατα συγκεντρώνονται στην Παλιά Πόλη (σ.σ. stare mesto). Εκεί υπάρχει το αστρονομικό ρολόι, όπου κάθε μία ώρα αρχίζει το σόου. Βγαίνουν από τα παράθυρα οι δώδεκα απόστολοι και παρελαύνουν. Το όλο θέαμα κρατάει γύρω στα 5 λεπτά και κάθε φορά πριν ξεκινήσει το μέρος μπροστά στο ρολόι είναι γεμάτο κόσμο. Ακόμη, υπάρχει η "πύλη της πυρίτιδας". Η παλιά πόλη ενώνεται με τη γέφυρα του Καρόλου με το μικρό μέρος ("mala strana" είναι στα τσέχικα) όπου κι εκεί το στυλ είναι παρόμοιο. Δηλαδή παλιά αρχιτεκτονική στα κτίρια, πλακόστρωτα δρομάκια. Τη γέφυρα του Καρόλου τη διασχίζουν μόνο πεζοί και δεξιά και αριστερά κοσμείται από πολλά αγαλματίδια. Οι τουρίστες αγγίζουν το χρυσό άγαλμα για να μην τους απατήσει υποτίθεται ο σύντροφος τους. Η βόλτα στη γέφυρα πάντως πάνω από το Μολδάβα ποταμό αξίζει με το παραπάνω. Μπορείτε να επισκεφτείτε ακόμη την Εβραϊκή συνοικία και το Εβραϊκό νεκροταφείο. Πλάκα έχει το "sex museum" με εισιτήριο στα 10 ευρώ. Γενικά, η Πράγα είναι μικρή πόλη και εύκολα τη γυρνάτε και σε μία μέρα ολόκληρη. Το καλύτερο μέρος κατά τη γνώμη μας είναι ο λόφος "Petrin", όπου σε πάει τελεφερίκ με την ίδια τιμή εισιτηρίου με τα ΜΜΜ. Το παίρνεις από το μικρό μέρος και σε ανεβάζει στα ψηλά. Μπορείτε βέβαια να περπατήσετε κιόλας. Εμείς όταν πήγαμε, γινόντουσαν εργασίες, με συνέπεια να πάμε με τα πόδια. Εκεί άλλωστε υπάρχει και ο πύργος "Petrin", που είναι το ομοίωμα του Άιφελ, αλλά και μουσείο και μπορείτε να πιείτε καφέ μέσα. Όταν πήγαμε ο καιρός δεν ήταν καλός. Είχε κρύο. Συνάμα το μέρος ήταν χιονισμένο. Δίπλα υπάρχει ένα λαβύρινθος με καθρέφτες, με φθηνό εισιτήριο γύρω στα 3 ευρώ, που έχει πολύ πλάκα, αφού οι καθρέφτες σε δείχνουν παραμορφωμένο. Αξίζει τον κόπο να πας και να κάνεις κάτι διαφορετικό. Τουλάχιστον, θα πέσει γέλιο. Κατεβαίνοντας, βεβαίως, μη ξεχάσετε να απολαύσετε τη θέα, αφού μπορείτε να δείτε πανοραμικά την Πράγα. Στα μαγαζιά της Πράγας, δεσπόζουν οι μαριονέτες κυρίως, όπου μπορεί ο καθένας να τις αγοράσει, αλλά είναι λίγο τσιμπημένες οι τιμές. Είδαμε ακόμη μαγαζί με μπαμπούσκες, μόνο με αυτές, από πολλές ομάδες ανά την Ευρώπη και τον κόσμο. Το βρήκαμε από την κάτω πλευρά, μέσα στα στενά, από τη γέφυρα του Καρόλου. Επίσης, από τις πρώτες μας επισκέψεις στην Πράγα ήταν τα τσέχικα ανάκτορα. Το Κάστρο της Πράγας είναι ένα σύμπλεγμα κτισμάτων, που βρίσκεται στην κορυφή ενός μεγάλου λόφου στην αριστερή όχθη του Ποταμού Μολδάβα, ο οποίος κυλάει μέσα από την Παλιά Πόλη της Πράγας. Η γειτονιά που βρίσκεται το Κάστρο της Πράγας, ονομάζεται Χρατσάνι. Δεν θυμάμαι πώς γράφεται στα τσέχικα. Πήγαμε με τραμ. Αυτό δεν είναι ακριβώς ένα κλασικό κάστρο, επειδή αρκετά τμήματά του χτίστηκαν σε διαφορετικά στυλ και το κάστρο επεκτάθηκε περισσότερο οριζοντίως παρά καθέτως. Αλλά μέσα στο μεγαλοπρεπές αυτό κάστρο υπάρχουν πολλά αξιοθέατα και όμορφα πράγματα να δείτε.

Ο δρόμος για τον λόφο "Petrin"

Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό σημείο του κάστρου είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Βίτου, ένα Γοτθικό κτίσμα του 14ου αιώνα, διακοσμημένο με πανέμορφες κρήνες που φαίνονται ακόμα και από το κάτω μέρος του κάστρου. Γενικά, υπάρχουν πολλά που μπορείτε να δείτε εκεί. Μαζεύεται πολύς κόσμος. Εμείς πετύχαμε για παράδειγμα και ελληνικό σχολείο... Βέβαια, η αλλαγή της φρουράς του παλατιού είναι επίσης μία απολαυστική εμπειρία (σ.σ. από ότι είπαν εκεί γίνεται κάθε ώρα, στην κεντρική πύλη). Κάτι σαν την τακτική αλλαγή φρουράς στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ. Οι στρατιώτες δεν κουνιούνται, δεν μιλάνε... Μπορείτε να δείτε ακόμη το εκπληκτικό μνημείο της Βασιλικής του Αγίου Γεωργίου, το Τσέχικο Μουσείο Τέχνης και με λίγο περπάτημα μπορείτε να φτάσετε στο Παλάτι Λόμπκοβιτς. Εμείς περπατήσαμε καμία μιάμιση ώρα σίγουρα εκεί, ίσως και παραπάνω.

Η εβραϊκή είσοδος

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Το παραδοσιακό φαγητό είναι το γκούλας, αν και είναι Ουγγρικό, κι επίσης ψάξτε να βρείτε κυνήγι, όπως πάπια, χήνα, αγριογούρουνο. Υπάρχει αλυσίδα καταστημάτων, που μεταφράζεται ως "πυροβολημένη χήνα" (HUSA) στα τσέχικα, που είναι σε στυλ μπυραρίας και έχει ωραίο φαγητό και περίεργες μπύρες, με αλλά και χωρίς αλκοόλ. Στην "παλιά πόλη" και το "μικρό μέρος" είναι συγκεντρωμένα όλα τα μαγαζιά για φαγητό, αλλά και για καφέ. Εμείς πήγαμε και ήπιαμε καφέ στο "Χαρντ Ροκ Καφέ" που έχει πολύ ωραία διακόσμηση. Πάντως, έναν Έλληνα, που συναντήσαμε στην Πράγα, που μένει εκεί τρία χρόνια, δεν έδειξε να είναι εντυπωσιασμένος από την πρωτεύουσα της Τσεχίας. Δοκιμάσαμε λουκάνικο στις υπαίθριες καντίνες. Παρά το κρύο, ήταν ωραία. Το λουκάνικο δεν ήταν ιδιαίτερα βαρύ. Επίσης, άλλοι έτρωγαν χοιρινό, κότσι για την ακρίβεια, αλλά μου φάνηκε ωμό και γι' αυτό δεν το προτιμήσαμε. Επίσης, η "Barbina" ήπιε ζεστό κρασί με φρούτα, που είναι ότι πρέπει για το κρύο. Δεν ήταν βαρύ καθόλου. Είχε ωραία γεύση. Περίεργη... Δοκιμάσαμε επίσης και "strdel", ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Γλυκό ήταν. Το έφτιαχναν εκείνη την ώρα. Κάτι σαν λουκουμάς. Πιο μικρή η λωρίδα του, με ζάχαρη. Ωραίο... Γενικά, τα τοπικά γεύματα, που αρέσουν είναι το σνίτσελ (řízek), το οποίο μερικές φορές φτιάχνεται από κοτόπουλο (kuřecí) ή χοιρινό (vepřоvý). Είναι τηγανητά και σερβίρονται με ψωμί ενώ συνοδεύονται από μια φέτα λεμόνι, πατάτες, ψητό χοιρινό, ντάμπλινγκς και γκούλας. Το χοιρινό είναι πανταχού παρόν, όπως και το κότσι (koleno).

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Πράγα έχει μετρό, τραμ και λεωφορεία και γενικά το δίκτυο συγκοινωνίας είναι πολύ καλό. Συμφέρει πολύ η τριήμερη κάρτα για όλες τις διαδρομές. Το κέντρο της πάντως θα το γυρίσετε όλο με τα πόδια. Από τις 5 το πρωί ξεκινάει η συγκοινωνία στην Πράγα.

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Ο χιονισμένος δρόμος προς τη Δρέσδη

Πολύ κοντά γύρω στις 2 ώρες είναι η Μπρατισλάβα, αλλά και η Δρέσδη. Εμείς πήγαμε στη δεύτερη, αφού στη Μπρατισλάβα είχαμε πάει σε προηγούμενο ταξίδι μας και δη στη Βιέννη. Ωστόσο, στη Δρέσδη δεν κατεβήκαμε στον ποταμό Έλβα, γυρίσαμε μόνο τη μεγάλη πλατεία πίσω από την "Εκκλησία των Γυναικών", όπου έχει γύρω-γύρω μαγαζιά για καφέ και φαγητό. Άλλωστε, ο καιρός όταν πήγαμε στη Δρέσδη ήταν στους -3 βαθμούς και η χιονόπτωση ήταν έντονη. Επομένως, με τσουχτερό κρύο δεν είχαμε και πολλές επιλογές. Επίσης, στη Δρέσδη δεν μιλούν αγγλικά. Σε δυο-τρία μαγαζιά, που πήγαμε, μιλούσαν μόνο γερμανικά. Ακόμη και στις "πληροφορίες", στο τρένο, το ίδιο συνέβη! Μου έκανε εντύπωση το γεγονός, ότι στο τρένο ο έλεγχος για την ταυτότητα ήταν διεξοδικός. Δεν είχαμε διαβατήρια, αλλά τις ταυτότητες με τους λατινικούς χαρακτήρες. Τόσο οι Τσέχοι, όσο και οι Γερμανοί αστυνομικοί έκαναν πολύ ώρα για να ελέγξουν τις ταυτότητες... Είχε και ελεγκτές για το εισιτήριο, αλλά και αστυνομικούς, επειδή προφανώς αλλάζαμε χώρα, για τις ταυτότητες και τα διαβατήρια.

ΧΡΗΜΑΤΑ

Στην Πράγα χρησιμοποιούν τσέχικες κορώνες, οπότε θα πρέπει να κάνετε συνάλλαγμα. Το καλύτερο είναι να κάνετε από την τράπεζα της Ελλάδος, πριν φύγετε. Αλλιώς θα πρέπει να κάνετε στα ανταλλακτήρια της παλιάς πόλης, που οι αναλογίες δεν ήταν και τόσο πολλές... Εκτός κι αν το ψάξετε καλύτερα απ' ότι εμείς. Στην Πράγα, όπως επίσης και σε άλλες πρωτεύουσες, που ταξιδέψαμε, αλλά ίσως στην Πράγα να ήταν πιο έντονο, είδαμε φυσικά ανθρώπους άστεγους, που ζητιάνευαν για λεφτά...

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Περιμέναμε καλύτερη την Πράγα. Τα αεροπορικά έχουν ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια, ενώ γενικά δεν μας ενθουσίασε και πολύ. Φυσικά, δεν μετανιώνουμε για το ταξίδι, απλά αν λέγαμε να πάμε κάποια στιγμή στα κοντά, δεν θα το κάναμε, όπως μπορούμε να πούμε για κάποιες άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.