ΒΑΣΙΛΕΙΑ, ΛΟΥΚΕΡΝΗ ΚΑΙ ΦΡΑΪΜΠΟΥΡΓΚ

Βασιλεία, Λουκέρνη και Φράιμπουργκ. Η απόφαση να επιλέξουμε τη Βασιλεία για τη "βάση" μας αποδείχθηκε ορθή. Κατ' αρχάς το τριεθνές αεροδρόμιο "EuroAirport", βρίσκεται πολύ κοντά από τρεις ευρωπαϊκές πόλεις. Την ελβετική Βασιλεία, το γερμανικό Φράιμπουργκ και τη γαλλική Μιλούζ. Επιλέξαμε ως βάση μας τη Βασιλεία. Δε ξέρω αν κάναμε καλά να μην πάμε καθόλου στο Μιλούζ, ωστόσο σίγουρα η επιλογή μας να ταξιδέψουμε στην Λουκέρνη μας δικαίωσε. Άλλωστε, η απόσταση από τη Βασιλεία είναι μόλις μία ώρα. Όπως επίσης μία ώρα ήταν και το Φράιμπουργκ από τη Βασιλεία. Ταξιδέψαμε με τρένο φυσικά και στις δυο περιπτώσεις. Γενικά, οι αποστάσεις στην Ελβετία δεν είναι μεγάλες με το τρένο. Τόσο η Βασιλεία, όσο και η Λουκέρνη δεν είναι μεγαλουπόλεις, όπως για παράδειγμα η Ζυρίχη, την οποία είχαμε επισκεφθεί παλιότερα.

Το πάρκο του "Lange Erlen"

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Μας έκανε εντύπωση ότι σε καμία από τις δυο ελβετικές πόλεις δεν συναντήσαμε άστεγους ή ζητιάνους, όπως έγινε για παράδειγμα στο Φράιμπουργκ ή σε άλλες πόλεις, όπως η Πράγα για παράδειγμα. Επίσης, η επιλογή να ταξιδέψεις στην Ελβετία θα πρέπει να σε προετοιμάσει για συνάλλαγμα. Η αλήθεια είναι ότι παίρνουν και euro, αλλά καλύτερα να έχεις μαζί σου ελβετικά φράγκα. Γενικά, οι πόλεις της Ελβετίας είναι ακριβοί προορισμοί. Οι τιμές είναι πολύ τσιμπημένες. Κυρίως στο φαγητό, αλλά και σε άλλα προϊόντα. Μόνο το εμφιαλωμένο νερό, αν το παίρνεις από super market, μας φάνηκε ιδιαίτερα φτηνό. Υπήρχε μάλιστα μία μεγάλη αλυσίδα super market τα "Coop" που μπορούσες να βρεις τα πάντα. Όχι σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, το νερό ήταν πολύ φτηνό. Φυσικά, οι άνθρωποι στην Ελβετία σταματούν στις διαβάσεις με τα αυτοκίνητα τους για να περάσουν οι πεζοί. Η γλώσσα είναι τα γερμανικά, αλλά μπορείς να συνεννοηθείς κουτσά στραβά και στα αγγλικά. Οι απλοί κάτοικοι καταλαβαίνουν αγγλικά, αλλά σε απαντούν στα γερμανικά. Κυρίως οι μεγάλοι σε ηλικία, αφού οι νεότεροι μιλούν αγγλικά. Οι σοκολάτες, τα αλλαντικά, τα λουκάνικα αφθονούν, όπως επίσης και οι πολλές επιλογές λαχανικών, όπως διαπιστώσαμε... Το φοντύ, που είναι ένα καθαρά ελβετικό φαγητό, δεν το βρήκαμε προς έκπληξη μας σε πολλά μαγαζιά. Σε λίγα, θα λέγαμε. Επίσης, η συγκοινωνία στη Βασιλεία ήταν άψογη. Αυτές είναι πάντως κάποιες γενικές διαπιστώσεις. Πάμε να δούμε κάθε πόλη ξεχωριστά.

Θέα από τον ποταμό Ρήνο

ΒΑΣΙΛΕΙΑ

Μία βόλτα στο Ρήνο σίγουρα είναι στις πρώτες επιλογές. Μάλιστα, πληροφορηθήκαμε ότι το καλοκαίρι οι Ελβετοί κάνουν μπάνιο εκεί, σε συγκεκριμένα σημεία του ποταμού. Υπάρχουν εστιατόρια και καφέ κατά μήκος του ποταμού στα οποία μπορεί κανείς να κάτσει εκεί με θέα τον Ρήνο. Για όσους το αντέχει η τσέπη τους, υπάρχει ένα πολυτελές ξενοδοχείο "Les Trois Rois"/"Drei Konige" στο οποίο επίσης μπορείτε να καθίσετε με θέα τον ποταμό. Επισκεφθήκαμε το "κόκκινο δημαρχείο" της πόλης. Για την ακρίβεια περάσαμε αρκετές φορές από εκεί. Η Βασιλεία δεν έχει μετρό, αλλά το καλό ήταν πώς το χρηματικό ποσό, που δώσαμε στο ξενοδοχείο συμπεριελάμβανε όλες τις μετακινήσεις μας στην πόλη. Καλή κίνηση... Έτσι συμβαίνει σε όλα τα ξενοδοχεία του κέντρου. Μάλιστα, περιελάμβανε και τη μεταφορά από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο και τανάπαλιν. Η παλιά πόλη συγκεντρώνει όλα τα αξιοθέατα, αλλά και στη νέα πόλη μπορείς να περάσεις με τα πόδια τη γέφυρα (σ.σ. έχει αρκετές), όμως δεν είναι τόσο τουριστική. Θα πρέπει να επισκεφτείτε την κεντρική πλατεία, όπου και υπάρχει υπαίθρια αγορά σαν λαϊκή τα Σάββατα, ενώ επίσης στον Καθεδρικό ναό, αξίζει να πάτε. Μπορείς να ανέβεις είτε από σκαλιά, είτε από μία ανηφόρα. Πάντως, ο καθεδρικός ναός ονομάζεται "Munster" και γύρω του μάλιστα έχει μία πλατεία, που λέγεται "Munsterplatz". Γύρω της έχει μεσαιωνικά κτίρια, ενώ όταν πήγαμε βάζαν μία τεράστια ρόδα από την οποία θα βλέπει κανείς όλη την πόλη.  Ο ναός είναι κοντά πάντως στην μεγάλη πλατεία. Η κεντρική πλατεία στο Δημαρχείο λέγεται "Marktplatz". Το "κόκκινο Δημαρχείο" ονομάζεται "Rathaus". 

Στον Ρήνο

Για όσους αρέσκονται στα μουσεία έχει 40 τον αριθμό. Εμείς δεν πήγαμε σε κάποιο από αυτά, διότι δεν μας αρέσουν και πολύ... Φυσικά, επισκεφθήκαμε το "Saint Jacob Park", ποδοσφαιρική έδρα της Βασιλείας. Μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι δίπλα ακριβώς στο γήπεδο είναι ενσωματωμένο ουσιαστικά ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο. Απέναντι ακριβώς από το γήπεδο υπάρχει ένα πάρκο (Saint Jacob park), όπου βρίσκεται το παγοδρόμιο, το οποίο και επισκεφθήκαμε. Υπάρχει επίσης ζωολογικός κήπος από κοινού με ενυδρείο για όσους αρέσκονται σε τέτοιες επισκέψεις. Μας έκανε αίσθηση η περιήγηση στο "Lange Erlen". Είναι ένα πάρκο, το οποίο δυσκολευτήκαμε να το βρούμε. Με λεωφορείο πήγαμε. Ήταν ιδανικό για βόλτα, ειδικά το πρωί. Μέσα στη φύση. Ιδανικό επίσης για παιδιά. Μάλιστα, έχει κάποια ζώα. Είναι δωρεάν. Γεμάτο πράσινο και μέσα στην πόλη. Αξίζει μία βόλτα. Παράλληλα, κοντά στο ξενοδοχείο μας ήταν και το "Wette Park". Δίπλα στον σταθμό των τρένων. Υπάρχει και καφέ με ξαπλώστρες για τις ηλιόλουστες μέρες, μέσα στο πάρκο. Καλή επιλογή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παλιά πόλη της Βασιλείας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, είναι πεζοδρομημένη, έχει εξαιρετικά μεσαιωνικά κτίρια αλλά έχει αρκετές ανηφόρες που μπορεί να σας κουράσουν. Επίσης, πληροφορηθήκαμε για το "Pappenhausmuseum", που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης σε ένα τετραόροφο κτίριο. Περιλαμβάνει μια τεράστια συλλογή από κουκλόσπιτα και αρκουδάκια από τις αρχές του αιώνα ακόμα. Είναι αλήθεια ότι η πόλη γενικότερα μοιάζει ήρεμη, φαίνεται ασφαλώς και συνάμα μικρή. Πιστεύουμε ότι οι δύο-τρεις μέρες αρκούν για να την επισκεφτεί κανείς. Την τελευταία μέρα πήγαμε και στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο. Είναι στη νέα πόλη. Κάναμε μία βόλτα και εκεί, χωρίς βεβαίως να μείνουμε για πολύ ώρα.

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Παραδοσιακό πιάτο στις ελβετικές πόλεις είναι το φοντύ. Γενικά, πάντως, οι τιμές είναι τσιμπημένες. Αρκετά θα έλεγα. Ειδικά στο φαγητό. Το λουκάνικο από υπαίθρια καντίνα είναι πάντως "must". Υπάρχουν μάλιστα επιλογές πολλές λουκάνικων. Οι ελβετικές σοκολάτες είναι κάτι το παραδοσιακό. Γενικά, υπάρχουν μέρη, ειδικά στο κέντρο, που μπορείς να επισκεφτείς για καφέ και φαγητό. Το Σάββατο γίνεται χαμός στην κυριολεξία από κόσμο. Στα καφέ δεν καπνίζουν μέσα. Βρήκαμε βέβαια ένα-δυο που ήταν μοιρασμένα και μπορούσες να καπνίσεις στο μισό. Αν πετύχεις τη Βασιλεία ηλιόλουστη, όπως την πετύχαμε εμείς, αξίζει να βρεθείς σε .ένα από τα καφέ ή της πλατείας ή στο Ρήνο. Δεν είναι τουριστική πόλη, με την έννοια ότι τα μαγαζιά με σουβενίρ ήταν περιορισμένα για να μην πούμε σχεδόν καθόλου.

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όπως είπαμε η Βασιλεία δεν έχει μετρό. Έχει λεωφορεία και τραμ. Ο κύριος σιδηροδρομικός σταθμός είναι ο λεγόμενος ελβετικός, βρίσκεται μέσα στην πόλη και λέγεται "Basel SBB". Εκεί κοντά ήταν το ξενοδοχείο μας. Αυτός εξυπηρετεί και τα δρομολόγια των γαλλικών τρένων και θα τον χρησιμοποιήσετε, αν θέλετε να κάνετε εκδρομή στη Γαλλία. Κι όχι μόνο. Γιατί από εκεί πήγαμε τόσο στη Λουκέρνη, όσο και στο Φράιμπουργκ. Υπάρχει ένας ακόμα σιδηροδρομικός σταθμός που βρίσκεται στα βόρεια της πόλης, λέγεται "Basel Badischer Bahnhof (Basel Bad Bf)" και συνδέει - εξυπηρετεί το γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο. Φυσικά, όποιος επιθυμεί μπορεί να κάνει και βόλτα στο Ρήνο με καραβάκι. Δεν ρωτήσαμε για τιμές, αλλά δεν είναι και δύσκολο να ρωτήσεις.

ΛΟΥΚΕΡΝΗ

Μόλις βγαίνεις από τον σταθμό των τρένων

Κεντρικός δρόμος στη Λουκέρνη

Αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε από τη Βασιλεία με το τρένο για τη Λουκέρνη. Η απόσταση μικρή. Περίπου στη μία ώρα. Ίσως και λιγότερο. Τα ναύλα πανάκριβα. 120 ευρώ τα δυο άτομα. Δείγμα της ακριβής ζωής, ακόμη και στις μετακινήσεις. Βέβαια, άξιζε τον κόπο είναι αλήθεια. Άλλωστε, βλέπεις κάτι διαφορετικό. Προσθέτεις μία νέα πόλη στη λίστα των επισκέψεων σου. Με το που φτάνεις στον σταθμό κατηφορίζεις προς τη λίμνη. Υπάρχουν δυο δρόμοι. Η ξύλινη κρεμαστή γέφυρα είναι αυτή που συγκεντρώνει πολύ κόσμο, αφού την επισκέπτονται πολλοί και κάνουν τη βόλτα τους. Λέγεται ότι είναι είναι η πιο παλιά στην Ευρώπη. Βέβαια, δεν είναι η μόνη. Έχει κι άλλες παρακάτω. Όπως και στη Βασιλεία. Πάλι ήμασταν τυχεροί, γιατί βρήκαμε ντάλα ήλιο. Κοντά στους 19 βαθμούς πρέπει να είχε. Σίγουρα, το να κάτσεις σε μία τέτοια μέρα για να απολαύσεις έναν καφέ στον ήλιο και δίπλα στη λίμνη είναι ότι πρέπει. Μπορείς να κάνεις βόλτα παράλληλα δίπλα στη λίμνη. Υπάρχουν παγκάκια και γενικά είναι πολύ ήρεμα και γαλήνια. Υπάρχουν επίσης στενάκια με καλντερίμια, που οδηγούν σε διάφορους δρόμους. Γενικά, θα τη χαρακτήριζα μία ήρεμη και γραφική πόλη. Δεν επιβεβαίωσα τον ορισμό της νεόπλουτης πόλης, που της είχε δοθεί. Για τους λάτρεις των μουσείων υπάρχει η πινακοθήκη του Πικάσο, ενώ παράλληλα υπήρχε και μουσείο για transoport. Τρένα, αεροπλάνα κτλ.

Από τη βόλτα κατά μήκος της λίμνης

Στη Λουκέρνη, υπάρχει και ένα μεγάλο καζίνο, για τους λάτρεις του τζόγου, αλλά δεν το επισκεφθήκαμε. Περάσαμε από έξω. Άλλωστε, πήγαμε μία μέρα μόνο. Ενημερωθήκαμε για το τελεφερίκ στο βουνό, που μπορεί επίσης να κάνει κάποιος... Στην τράπεζα εξυπηρετηθήκαμε για συνάλλαγμα, αλλά θέλει ψάξιμο. Έχει πάντως... Κατά τα άλλα, δοκιμάσαμε και διάφορα είδη από μπύρες, χωρίς ωστόσο να ξετρελαθούμε ιδιαίτερα. Αφού πήγαμε όμως, είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό, όπως κάναμε και με τις σοκολάτες, που ήταν χύμα σε διάφορες γεύσεις και τις πουλούσαν με το κιλό. Γενικά, οι εντυπώσεις από τη Λουκέρνη είναι θετικότατες. Σημειώνουμε ότι υπήρχε και τρενάκι, που έκανε το γύρο της πόλης. Δεν θυμάμαι το χρηματικό ποσό.

Η ξύλινη κρεμαστή γέφυρα

ΦΡΑΪΜΠΟΥΡΓΚ

Πάμε παρακάτω... Το Φράιμπουργκ απέχει πάλι μία ώρα περίπου από τη Βασιλεία, όπου ήταν βάση μας. Δεν μας έγινε έλεγχος στο τρένο, όταν πήγαμε και όταν γυρίσαμε, κάτι που μας είχε συμβεί για παράδειγμα, όταν πήγαμε από την Πράγα στη Δρέσδη. Δεν μας άρεσε τόσο, όσο η Βασιλεία και η Λουκέρνη. Βρεθήκαμε στην μεγάλη πλατεία της πόλης, κάτω από τον πανύψηλο καθεδρικό ναό, σε μία υπαίθρια αγορά. Πολλά τα είδη για να ψωνίσει κανείς, όντως πολλές οι επιλογές. Κάναμε βόλτα στα στενά, στα δρομάκια. Η γερμανική αυτή πόλη αποτελεί βεβαίως την είσοδο για τον Μέλανα Δρυμό. Λόγω των λίγων ημερών, που είχαμε μπροστά μας, δεν μπορέσαμε να κάνουμε βόλτα σε αυτή την τεράστια έκταση. Λένε ότι πρόκειται για επίγειο παράδεισο με πρασινάδα, λίμνες, ξενοδοχεία. Για όσους αρέσκονται στους περιπάτους και τις πεζοπορίες πρέπει λογικά να είναι "must" ως επιλογή. Εμείς πήγαμε στην αρχή τουλάχιστον, εκεί που ουσιαστικά ξεκινάς για να μπεις στον Μέλανα Δρυμό. Σε μία από τις εισόδους. Σίγουρα, το να πας εκεί είναι μία... διαφορετική εμπειρία. Γενικά, ο κόσμος δεν ήταν και πολύ ευγενικός, είναι αλήθεια. Οι τιμές λογικές, θα λέγαμε. Σε αυτή τη γερμανική πόλη, μπορείτε κάλλιστα να ανεβείτε με το τελεφερίκ στο βουνό "Schauinsland", όπου θα απολαύσετε μια καταπληκτική θέα και ένα ηλιακό παρατηρητήριο.

Ο καθεδρικός ναός

Το γήπεδο της γερμανικής ομάδας

Μία από τις εισόδους για τον Μέλανα Δρυμού

Επισκεφθήκαμε την Παλιά Πόλη, όπου περάσαμε από την Πύλη του Αγίου Μαρτίνου και είδαμε την Κρήνη του Μπέρτολτ. Υπάρχει επίσης το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ με το άγαλμα του Αριστοτέλη, ενώ δεν θα μπορούσαμε να μην πάμε στο γήπεδο της Φράιμπουργκ. Πήγαμε βεβαίως από το κέντρο με λεωφορείο. Περπατήσαμε κιόλας στη συνέχεια. Είχε πολύ κόσμο στη στάση και μέσα στο λεωφορείο. Κάναμε μία περιήγηση και μπήκαμε στην μπουτίκ. Στη συνέχεια φύγαμε και πήγαμε για να περπατήσουμε στα γραφικά δρομάκια της Παλιάς Πόλης. Εντύπωση μας έκαναν τα λούκια με το νερό, δεξιά και αριστερά του πλακόστρωτου. Πάντως, είναι αλήθεια ότι ο διάσημος καθεδρικός ναός της πόλης είναι πανύψηλος. Επιβλητικός. Περάσαμε και από την "Augustinerplatz". Εντύπωση προκαλεί επίσης και το Ιστορικό Πολυκατάστημα, όπως και η γοτθική εκκλησία "Martinskirche". Οι μπίρες είναι άφθονες, ενώ δοκιμάσαμε και το "φλάμεν κούχεν" σε μαγαζί κάπου μέσα σε μία πλατεία. Δε ξέρω πώς γράφεται στα γερμανικά, αλλά είναι κάτι σαν πίτσα. Υπάρχουν μάλιστα επιλογές αρκετές, όπως ισχύει και με τις πίτσες. Προσιτή ήταν η τιμή του. Φυσικά, είναι περιττό να πούμε ότι σε αντίθεση με την Ελβετία στη Γερμανία πληρώνεις και γενικά έχεις ευρώ. Η πόλη είναι σχετικά μικρή. Τη μέρα που επιλέξαμε να πάμε δεν είχε κρύο. Κάποια στιγμή λιακάδα και μετά είχε μουντίλα από το απογευματάκι και μετά. Παρέλειψα να αναφέρω ότι στο χάρτη που πήραμε και γενικά στις πληροφορίες που ζητήσαμε, ενημερωθήκαμε για τις ζώνες πράσινου, που υπάρχουν στην πόλη, καθώς και κάποια άλλα πάρκα του Φράιμπουργκ. Μάλιστα, είδαμε ότι υπήρχε και το θεματικό πάρκο ζώων-φύσης στο "Mundenhof". Παράλληλα, στο Φράιμπουργκ τριγύρω υπάρχουν αρκετά βουνά, ενώ μας είπαν και για κάποιες λίμνες, που δεν πήγαμε διότι η επίσκεψη μας ήταν μονοήμερη.

ΛΙΣΑΒΟΝΑ

Ταξίδι στην Ιβηρική

Η κεντρική πλατεία στην παραλία της Λισαβόνας

ΕΠΟΧΗ

Οι θερμοκρασίες στην Πορτογαλία είναι όπως και για την Ισπανία το ίδιο με την Ελλάδα πάνω κάτω, οπότε μια καλή εποχή να την επισκεφτείς είναι είτε το Φθινόπωρο, είτε την Άνοιξη. Εμείς πήγαμε μέσα Οκτωβρίου και ήσουν "οκ" με ένα τζιν μπουφάν. Βέβαια, να ξέρετε ότι τα αεροπορικά εισιτήρια είναι πολύ ακριβά (σ.σ. γύρω στα 250 ευρώ το άτομο), καθώς δεν είναι πολυσύχναστος προορισμός, αλλά καθώς τα ξενοδοχεία και η ζωή εκεί είναι αρκετά φθηνά για μας, άξιζε τον κόπο. Επιλέξαμε ξενοδοχείο στο κέντρο με 100 ευρώ για τρία βράδια, το οποίο βέβαια δεν ήταν ιδιαίτερα καλό και μάλιστα είχε κοινόχρηστη τουαλέτα.

Ο  ανελκυστήρας "Santa Justa" με θέα στην πόλη

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Η Λισαβόνα είναι μία πόλη γεμάτη αντιθέσεις. Μπορεί να είσαι σε ένα προάστιο που θα είναι κυριλέ και λίγο πιο δίπλα να είναι ένα μέρος που είναι χύμα. Κι αυτή η ποικιλία είναι που την κάνει να ξεχωρίζει. Μία περιοχή που σίγουρα αξίζει να πας είναι το "Oceanario". Όχι τόσο για το περίφημο ενυδρείο που σύμφωνα με τους Πορτογάλους είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη (12 ευρώ είσοδος) αλλά κυρίως για να περπατήσεις το μονοπάτι πάνω από τη θάλασσα που οδηγεί εκεί. Φοβερό τοπίο κι ατμόσφαιρα. Το "bairo alto" το προτιμάει κυρίως η νεολαία για να βγει το βράδυ για φαγητό και ποτό, καθώς όλα τα μαγαζιά είναι σε πλακόστρωτα δρομάκια. Είναι μάλιστα μέσα σε στενάκια. Δυσκολευτήκαμε στην αρχή να το βρούμε, αλλά τα καταφέραμε, αφού ακολουθήσαμε μία ομάδα Άγγλων τουριστών. Σε πάει το τραμ ή ανεβαίνεις μόνος σου έναν 15λεπτο ανηφορικό δρόμο. Το "bellem" είναι ένα άλλο ωραίο μέρος παραθαλάσσιο που μπορείς να κάνεις βόλτα ή να επισκεφτείς και το μοναστήρι του Αγίου Ιερώνυμου. Η "Al fama" είναι κοντά στο κέντρο, ανηφορίζεις με τα πόδια και κάθεσαι για καφέ έχοντας καταπληκτική θέα. Στην περιοχή "Lapa" πάλι τα πράγματα είναι αρκετά κυριλέ, καθώς είναι συγκεντρωμένες όλες οι πρεσβείες. Μπορεί να πάει κανείς μόνο για βόλτα και όχι για καφέ ή φαγητό. Το κέντρο της Λισαβόνας είναι παραθαλάσσιο σε λιμάνι και έχει έναν τεράστιο πεζόδρομο με μαγαζιά για αγορά, για καφέ ή για φαγητό. Οι λάτρεις του διεθνούς ποδοσφαίρου μπορούν να επισκεφτούν το γήπεδο "Da Luz" της Μπενφίκα με είσοδο 10 ευρώ, αλλά και το "Alvalade" της Σπόρτινγκ στο οποίο όμως δεν μπήκαμε μέσα. Στο "Da Luz" δεσπόζει το άγαλμα του Εουσέμπιο, ενώ το "tour" στο γήπεδο και το μουσείο θα έλεγα ότι ήταν εξαιρετικό. Υπάρχει επίσης ζωολογικός κήπος ("jaedim zoologiko") στον οποίο το εισιτήριο είναι αρκετά φθηνό (11 ευρώ) και είναι από τους μεγαλύτερους με αρκετά είδη ζώων. Μέσα μπορείς να φας fast food και πίτσα και να πιεις καφέ. Α, επίσης ξεχάσαμε για τους λάτρεις της θέας υπάρχει και το "santa justa elevator". Δίνεις 2,5 ευρώ το άτομο. Είχε ουρά για να ανέβεις και βλέπεις τη θέα της πόλης από ψηλά. Σε βγάζει στο "bairo alto" και από εκεί κατεβαίνεις με τα πόδια. Δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο...

Γηπεδάρα το "Da Luz"

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Το παραδοσιακό φαγητό της Λισαβόνας είναι ο μπακαλιάρος και μπορείς να τον παραγγείλλεις σε όποιο εστιατόριο κι αν κάτσεις στο κέντρο. Παρόλα αυτά δεν μας ενθουσίασε στο μαγαζί που το φάγαμε. Η κουζίνα τους δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά υπάρχουν ορισμένα μαγαζιά που μπορείς να φας κλασσικά κρέατα. Στο bellem υπάρχουν δύο διπλανά ζαχαροπλαστεία στα οποία γίνεται χαμός και σερβίρουν γλυκάκια τα οποία είναι ακριβώς στα τα δικά μας τα μπουγατσάκια. Ο καφές εκεί είναι πολύ φθηνός, κάτω από 2 ευρώ. Υπάρχει φυσικά διαφωνία μεταξύ μας για το αν η ποιότητα του καφέ ήταν καλή.

Τελεφερίκ στο ζωολογικό κήπο

Στο ενυδρείο της Λισαβόνας

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ
Μία κοντινή διαδρομή με το τρένο, περίπου στη μία ώρα είναι η Σίντρα. Μία μεσαιωνική κωμόπολη με αρκετά κάστρα και παραδοσιακά καλντερίμια, γύρω από μία πλατεία. Επίσης, βρεθήκαμε σε ένα μέρος ψηλά στη Σίντρα, όπου η βλάστηση ήταν μεγάλη και η ομίχλη ήταν αισθητή. Το τοπίο όμως ήταν πολύ ωραίο. Από την Σίντρα μπορείτε να αγοράσετε το παραδοσιακό λικέρ "τσίντσα", το οποίο έχει γεύση κεράσι και στα μαγαζιά σε δίνουν να δοκιμάσεις σε σφηνοπότηρα φτιαγμένα από σοκολάτα. Πήραμε μαζί μας και ένα και δεν χάσαμε. Σούπερ γεύση, ο συνδυασμός...

Σοκάκια στη Σίντρα

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Λισσαβόνα καλύπτεται με μετρό, αλλά όχι όλη. Έχει μόνο 4 γραμμές, καθώς η υπόλοιπη πόλη είναι ανηφόρες και κατηφόρες και εκεί σε πάει το τραμ με εισιτήριο ένα ευρώ. Φυσικά, συμφέρει η αγορά τριήμερης κάρτας αν σας βολεύει που είναι για το μετρό, τα τραμ και τα λεωφορεία. Έχει επίσης και το παραδοσιακό τρόλεϊ. Δεν πήραμε ταξί, γιατί δεν το συνηθίζουμε στο εξωτερικό, αφού είναι ακριβά. Μόνο σε έκτακτες ανάγκες...

Άγιος Ιερώνυμος στο "Bellem"

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Η Λισαβόνα δεν φημίζεται για την καθαριότητα της απ' ότι διαπιστώσαμε. Οι κάτοικοι - όσους ρωτήσαμε δηλαδή - οι περισσότεροι δεν ήταν ευγενικοί. Φαγητό δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, πέρα από τον μπακαλιάρο, που είναι σπεσιαλιτέ. Υπάρχουν ωστόσο μέρη να επισκεφθεί κανείς, που μπορούν να σε κάνουν να αγαπήσεις αυτή την πόλη, όπως η περιοχή δίπλα στο "Ocenarium". Τα εισιτήρια ήταν ακριβά για το αεροπλάνο, ωστόσο είναι ένας προορισμός που δεν είναι κοινός. Σίγουρα η εμπειρία ήταν καλή. Δεν βγάζεις εύκολα συνεννόηση με τα αγγλικά... Φυσικά αναφερόμαστε πάντα στις περιπτώσεις που ταξιδεύει κανείς μόνος του, χωρίς γκρουπάκι δηλαδή... Έτσι έχουμε κάνει άλλωστε σε όλα τα ταξίδια μας.

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ

ΜΕ... ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Το σπήλαιο στη Μελισσάνη

ΕΠΟΧΗ

Εννοείται πως μιλάμε για καλοκαίρι, ωστόσο θα πρότεινα να επισκεφτείτε τα νησιά του Ιονίου μετά τον δεκαπενταύγουστο, καθώς οι περισσότερες θάλασσες τότε θα είναι μάλλον πιο ζεστές. Σε τόσο μεγάλα νησιά άλλωστε είναι σπάνιο να πετύχεις πολυκοσμία σε κάποια παραλία. Έτσι έγινε με την Κεφαλλονιά.

Μύρτος με τιρκουάζ νερά

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Η Κεφαλονιά είναι γνωστή για τον Μύρτο. Είναι, άλλωστε, στις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας. Κατά την άποψη μας τα νερά στο Μύρτο έχουν τέτοιο τιρκουάζ χρώμα, που νομίζεις ότι έχουν βαφτεί με σπρέι, ωστόσο το κολύμπι θέλει πολύ μεγάλη προσοχή, αφού όταν σηκώνει κύμα μην επιχειρήσετε να μπείτε μέσα και ειδικά εφόσον έχετε και παιδιά μαζί σας, γιατί το κύμα σε παίρνει σε σηκώνει και σε πετάει στην αμμουδιά, όπου υπάρχουν σφηνωμένες στην άμμο και μεγάλες πέτρες. Τέλος, ο δρόμος για να κατέβεις στην παραλία του Μύρτου είναι λίγο δύσκολος, στενός, με ανηφόρες, κατηφόρες, αλλά και γκρεμός.
Άλλες παραλίες, που προτείνουμε, είναι η Αντίσαμη (σ.σ. κοντά στο λιμάνι της Σάμης) με μικρό βότσαλο και κρυστάλλινα νερά, αλλά και η απομονωμένη παραλία της Ιερουσαλήμ, στο Φισκάρδο επίσης με βότσαλο. Βέβαια, επισκεφθήκαμε και το Φισκάρδο. Όχι για φαγητό, αλλά για μπανάκι. Η παραλία που βρήκαμε δεν ήταν και τόσο εντυπωσιακή, απλά είχε φυσική σκιά από τα δέντρα.

Στο Ληξούρι και το Ξι

Κοντά στη Σκάλα, όπου και μέναμε, υπάρχει η παραλία Κατελειός, που τα νερά είναι ζεστά και η ατμόσφαιρα ήσυχη, ενώ στο Ληξούρι προτιμήστε το Ξι, αντί για τα μεγάλα κύματα των Πετανών.
Στο Ξι τα νερά είναι ήρεμα, γαλάζια και η άμμος είναι βαθιά κόκκινη. Κάναμε από τη Σκάλα, όπου ήμασταν, κοντά στα 75 χλμ, ωστόσο άξιζε τον κόπο. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες παραλίες στο Ληξούρι για να κάνεις μπάνιο...
Επίσης, αξίζει σίγουρα μία επίσκεψη στον Άσσο, αλλά και στην Κουνόπετρα για να βγάλετε φωτογραφίες. Το σπήλαιο στη Μελισσάνη δεν μας ενθουσίασε, απλά είναι κάτι διαφορετικό (σ.σ. 7 ευρώ για βαρκάδα είκοσι λεπτών), αλλά ούτε και η κοντινή παραλία του Καραβόμυλου. Η Barbina ξέχασε φυσικά να αναφέρει την παραλία του Μακρύ Γιαλού, με τα διαφανή και κρύα για την εποχή νερά. Με άμμο... και πολλές ξαπλώστρες, αφού είναι οργανωμένη.
Υπάρχει επίσης και η παραλία Τραπεζάκι, που τα νερά ήταν πολύ ζεστά, χωρίς μάλιστα πολύ κόσμο (σ.σ. κοντά στα Μουσάτα). Γενικά, η Κεφαλλονιά είναι ένα μεγάλο νησί, με πολλές παραλίες και σχετικά μεγάλες αποστάσεις. Κοντά μας, είχαμε και την παραλία Καμίνια, που επίσης η θάλασσα ήταν ζεστή. Ρηχή παραλία, όπου το κύμα ήταν σχετικά μικρό. Ήταν όμορφα, ειδικά το απόγευμα, όταν πήγαμε.
Εμάς που μας αρέσει να τριγυρνάμε σε πολλές παραλίες τη μέρα, δεν προλάβαμε φυσικά να πάμε σε όλες, μέσα σε έξι μέρες. Όσον αφορά τις παραλίες, παραλείψαμε να αναφέρουμε ότι στη Σκάλα, υπάρχει φυσικά παραλία. Έχει άμμο έξω και μέσα, απλά βαθαίνει απότομα. Δίπλα στην Σκάλα ήταν ο Πόρος. Όμορφα και ήσυχα για να καθίσεις. Δεν το προτιμούν πολλοί. Ήταν πάνω στο δρόμο. Είχε βότσαλα και μεγάλες πέτρες. Δεν έλεγε για μπάνιο, απλά για να καθίσεις λίγο...

Κύμα στους Πετανούς

ΦΑΓΗΤΟ


Για φρέσκο και σχετικά ακριβό ψάρι σε οποιαδήποτε παραλιακή ταβέρνα στο Αργοστόλι. Και στην Αγία Ευφημία είναι καλά για φαγητό, πιο παραδοσιακά θα έλεγα με τιμές προσιτές.


ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Οπωσδήποτε να κάνετε μια εκδρομή στην κοντινή Ιθάκη είτε με δελφίνι και νοικιάζοντας μετά μηχανάκι ή αυτοκίνητο, είτε με εκδρομικό καραβάκι, που σε κάνει αρκετές στάσεις από την Κεφαλλονιά. Μη χάσετε μία από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας, το Πόρτο Γιδάκι, όπου η πρόσβαση γίνεται συνήθως με καράβι, αφού έχει πολύ περπάτημα και δύσκολο μονοπάτι για να πας εκεί. Τα νερά είναι πραγματικά πράσινα και η παραλία με βότσαλο. Το κέντρο της Ιθάκης είναι το Βαθύ, αρκετά παραδοσιακό, ενώ άλλο κεντρικό σημείο και για φαγητό, αλλά και για μπάνιο είναι το Κιόνι, αφού έχει εκεί κοντά και έναν μικρό κολπίσκο για να κολυπήσεις. Το εκδρομικό καραβάκι πήγαινε το 2010 από το λιμάνι της Σάμης και η τιμή ήταν στα 30 ευρώ το άτομο, ωστόσο σε πάει μόνο σε μία ή δύο παραλίες.

Φτάνοντας στην Ιθάκη

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ


Μεγάλο νησί η Κεφαλλονιά. Θέλει μέρες για να πας και να το δεις όλο. Αξίζει ωστόσο να το δεις όλο. Έχει ωραίες παραλίες και πολλές επιλογές. Άλλες τέλειες, άλλες πολύ καλές κι άλλες απλά για να περάσεις να τις δεις. Μπορείς πάντως να κάνεις ταξιδάκια καθημερινά, όπως κάναμε εμείς. Οι τιμές τότε ήταν σχετικά καλές για νησί. Και στο αυτοκίνητο... διότι για να επισκεφθείς και να δεις όσα περισσότερα μπορείς, πρέπει σίγουρα να έχεις αμάξι.

ΠΟΡΤΑΡΙΑ ΠΗΛΙΟΥ

Συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα μαζί...

ΕΠΟΧΗ

Το Πήλιο είναι από τους λίγους προορισμούς, που μπορείς να πας τόσο χειμώνα, όσο και καλοκαίρι, αν και κατά την προσωπική μας άποψη το καλοκαίρι συνδυάζεις και τον καθαρό αέρα του βουνού, αλλά και τις παραλίες του Βόλου και κυρίως του Πηλίου. Πήγαμε και στις δυο εποχές. Εμείς προτιμάμε ξεκάθαρα το καλοκαίρι.
* Ο ύπνος που κάναμε στο Πήλιο, δεν συγκρίνεται... Ήταν ο καλύτερος. Ξυπνούσες με άλλη διάθεση το πρωί.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ-ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΣ

Εμείς είχαμε ως αφετηρία μας το πρώτο φημισμένο χωριό ουσιαστικά, μετά το Βόλο, την Πορταριά. Πολύ κοντά της και γύρω στα 5-10 λεπτά είναι η Μακρυνίτσα, που σίγουρα αξίζει μία ή περισσότερες επισκέψεις.

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Για καφέ στο Πήλιο, αλλά και στη Μακρυνίτσα στη μεγάλη πλατεία κάτω από την σκιά των πλατανιών. Για φαγητό σε όλα τα μαγαζιά της Πορταριάς για σπετσοφάι, αλλά και κρέας σε πήλινα πιάτα. Στη Φλωρίκα, στον Κρίτσα, Πηλίου γεύσεις. Πριν από την Πορταριά υπήρχε και ωραίο μαγαζί με θέα τον Βόλο για το βραδάκι. Είναι ότι πρέπει. Όπως και στη Μακρυνίτσα, λίγα μέτρα αφού παρκάρεις το αυτοκίνητο και περπατάς... Μας άρεσε επίσης και στην Αδάμενα (αν λέγεται έτσι), στην Πορταριά, που είναι ένα καφέ κάτω από τα πλατάνια.

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Για μπάνιο, τόσο στο Βόλο στην Αγριά και στα Καλά Νερά, αλλά και στην άλλη μεριά του Πηλίου στον Άη Γιάννη, σε απόσταση 45-50 λεπτών περίπου από την Πορταριά. Βέβαια, εκεί ήημασταν άτυχοι, αφού η θάλασσα είχε μεγάλο κύμα και δεν σε ενθουσίαζε τόσο, εκτός αν σου αρέσουν τα κύματα, αλλά κοντά υπάρχουν κι άλλες παραλίες, όπως Χορευτό, αλλά και Νταμούχαρη (σ.σ. εκεί γυρίστηκε το "mamma mia") στις οποίες δεν πήγαμε λόγω χρόνου, αφού στο Πήλιο είχαμε πάει δουλειά και δεν μπορούμε να έχουμε άποψη. Προσωπικά, οι δυο πρώτες παραλίες δεν μου άρεσαν, αλλά κάναμε μπάνο τουλάχιστον, αφού οι θερμοκρασίες ήταν υψηλές τότε.

ΔΡΟΜΟΣ

Ο δρόμος για το βουνό έχει αρκετές στροφές και ειδικά για τις παραλίες, ωστόσο εκτός από τα Χάνια, υπάρχουν προστατευτικά κιγκλιδώματα σε όλη την απόσταση. Ωστόσο, δεν πρέπει να τρέχετε με το αυτοκίνητο.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Αν εξαιρέσει κανείς τους δρόμους, είναι μαγευτικά. Υπέροχη θέα, καθαρός αέρας, βουνό και θάλασσα μαζί. Είναι ωραίο το Πήλιο. Διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αν έχεις μάλιστα υπομονή, μπορείς να πας και σε πολλές παραλίες. Όπως και να έχει, ήταν ένα ταξίδι που άξιζε. Συν τοις άλλοις, το φαγητό ήταν θεσπέσιο. Πήγαμε δυο φορές μέχρι τώρα, τη μία το καλοκαίρι και την άλλη το χειμώνα. Προτιμάμε σίγουρα το καλοκαίρι.

ΜΑΔΡΙΤΗ

Μία βόλτα και στο Τολέδο

ΕΠΟΧΗ

Οι θερμοκρασίες ήταν πάνω-κάτω οι ίδιες με την Ελλάδα. Επιλέξαμε να πάμε τον Μάρτιο του 2010. Ο καιρός δεν ήταν κρύος. Βροχερός ήταν κάποιες μέρες, αλλά δεν έριχνε καρέκλες. Ήταν καλά για άνοιξη και Μάρτιο μήνα. Ελαφριά ντυμένοι...

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Η πλατεία Κουτσιλέρος αξίζει σίγουρα μία βόλτα. Αξίζει τον κόπο. Καλό είναι να κοιτάτε το μενού για φαγητό, αφού οι τιμές ήταν τότε ιδιαίτερα τσιμπημένες. Αυτή η περιοχή δε φημίζει τη μεγαλούπολη, όπως είναι η Μαδρίτη, αφού μοιάζει περισσότερο με κάτι το παραδοσιακό. Με στενά σοκάκια, ιδανικά για βόλτα.
Η αρένα των ταύρων σίγουρα είναι κάτι διαφορετικό, αν και εμείς δεν προλάβαμε να δούμε "live", επειδή είναι μόνο Κυριακή. Κάναμε όμως τη ξενάγηση, που όταν πήγαμε η τιμή ήταν προσιτή (7 ευρώ). Δεν μπορείς φυσικά να μην πας στο Σαντιάγο Μπερναμπέου, να δεις τις... ουρές για ένα "tour", το μάρκετινγκ, αλλά και το επιβλητικό γήπεδο των "μερένχες". Η τιμή ήταν τότε στα 15 ευρώ. Τότε η αυθεντική φανέλα κόστιζε 70 ευρώ. Πριν 3 χρόνια...
Για νυχτερινή διασκέδαση, μας είπαν, ότι ενδείκνυται η περιοχή "La Latina". Κατά τα άλλα, για τους λάτρεις των ζωολογικών κήπων, ο κήπος στη Μαδρίτη είναι αρκετά μεγάλος, περιλαμβάνει και ενυδρείο, αφού σε άλλες πόλεις της Ευρώπης ήταν ξεχωριστά και η τιμή στο ζωολογικό κήπο της Μαδρίτης ήταν στα 18 ευρώ.
Για βόλτα μπορείτε να πάτε στην "Plaza Mayor" ή στην "Plaza dela Villa". Επίσης, περάσαμε και από τη γειτονιά της "Salamanca". Για βόλτα ήταν ωραία, αν δεν κάνω λάθος στο "Parque del Retiro", που είχε και μία λίμνη για να κάνεις βαρκάδα. Βέβαια, σε κάποια σημεία - ειδικά εκεί που σ' έβγαζε το μετρό - είχε "περίεργα" άτομα, αλλά η βόλτα στο πάρκο δεν είχε προβλήματα.

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Σε οποιοδήποτε μαγαζί, να δοκιμάσετε τάπας. Υπήρχαν φθηνά μενού. Γενικά, ήταν εποχή που είχε πολλά μενού. Χαμόν, σίγουρα να δοκιμάσει κανείς, η παέγια δεν είναι παραδοσιακό φαγητό της Μαδρίτης, αλλά υπάρχει σε πολλά μενού. Μας άρεσε ο ισπανικός εσπρέσο, που ήταν ελαφρύς σε αντίθεση με τον ιταλικό. Δοκιμάσαμε τσορίθο μέσα στη φασολάδα, που είναι παραδοσιακό λουκάνικο. Οι τιμές του καφέ ήταν φτηνές. Τα τσιγάρα ήταν πιο φτηνά απ΄ότι στην Ελλάδα. Δεν είχε πάντως πολλά περίπτερα. Το κάπνισμα επιτρεπόταν τότε μέσα στα μαγαζιά και στα εστιατόρια.

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

Επισκεφθήκαμε το Τολέδο. Η απόσταση ήταν περίπου μία ώρα από τη Μαδρίτη. Πήγαμε με τρένο. Μεσαιωνική πόλη. Κάστρα και ιππότες ήταν στην πρώτη γραμμή. Η πόλη του Θεοτοκόπουλου. Κάτι διαφορετικό, προσωπικά μας άρεσε. Αξίζει μία βόλτα.

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ίσως η Μαδρίτη έχει από τα καλύτερα μετρό της Ευρώπης. Πολλές γραμμές, συνδέσεις σχεδόν σε όλη την πόλη. Εμείς αποφεύγουμε γενικώς σε όλα μας τα ταξίδια τα ταξί, γιατί είναι πιο τσιμπημένα σε σχέση με την Ελλάδα. Στη Μαδρίτη όμως πήραμε ταξί και πληρώσαμε 30 ευρώπουλα από τον σταθμό "Moncloa" ως και το ξενοδοχείο μας. Ήταν το πρώτο μας ταξίδι, ήταν η πρώτη μέρα και έτσι το κάναμε. Από την άλλη, όμως, στη συνέχεια του ταξιδιού κάναμε βεβαίως και αρκετό ποδαρόδρομο. Στη στάση "Moncloa", όπως είπαμε πιο πάνω, ήταν και η αφετηρία των λεωφορείων, επειδή μέναμε έξω από τη Μαδρίτη και πηγαίναμε καθημερινά εκεί. Το ξενοδοχείο μας (σ.σ. travelodge) ήταν σε προάστιο. Παρεμπιπτόντως, πολύ προσιτή τιμή και πολύ καλό το πρωινό. Μία ώρα, ίσως και παραπάνω, από το κέντρο της Μαδρίτης, αλλά ήταν πολύ καθαρό. Πολύ καλό πρωινό επαναλαμβάνω και γενικά δεν μας χαλούσε πολύ η απόσταση, αν και ήταν σίγουρα κάποια λεφτά παραπάνω. Λίγα, όμως όχι πολλά... Στα 4 ευρώ αν θυμάμαι.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στη Μαδρίτη μιλάνε ισπανικά. Το λέμε αυτό, γιατί δύσκολα μπορείς να συνεννοηθείς στα αγγλικά. Κάποιοι μιλάνε, άλλοι όχι πάλι. Στο τέλος, βγάζεις πάντως συνεννόηση, για να πας εκεί που θέλεις.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Θετική εικόνα. Πρόκειται για μία μεγαλούπολη. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να ψαχτείς πολύ. Έχει φυσικά επιλογές. Καλό φαγητό. Μπορείς να φας κάτι διαφορετικό. Οι τιμές ήταν "οκ". Δεν ήταν ακριβά, αν εξαιρέσεις τα ταξί. Εμάς δεν μας χάλασαν ούτε οι αποστάσεις. Θα θέλαμε να επισκεφθούμε και το Βιθέντε Καλντερόν, το γήπεδο της Ατλέτικο, αλλά δεν το κάναμε.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ

Επίσκεψη για μία μέρα και στη γειτονική Μπρατισλάβα...

Στο Δούναβη ποταμό

ΕΠΟΧΗ

Στη Βιέννη μπορεί κάποιος να πάει ανά πάσα στιγμή. Αν αντέχει κάποιος το κρύο μπορεί να πάει χειμώνα, ωστόσο είναι εξίσου ωραία και την Άνοιξη. Εμείς πήγαμε Χριστούγεννα, καθώς είναι μία από τις παραδοσιακά Χριστουγεννιάτικες πόλεις. Μπορείς επίσης να πας και Πρωτοχρονιά, όπου όλοι μαζεύονται στην πλατεία και περιμένουν την αλλαγή του χρόνου. Η θερμοκρασία όταν πήγαμε εμείς προπαραμονή Χριστουγέννων του 2010 ήταν αρκετά καλή τις πρώτες μέρες γύρω στους 7-8 βαθμούς, ενώ την τελευταία μέρα είχε αρκετό κρύο κοντά στους 0 βαθμούς. Χρειάζεσαι σίγουρα σκούφο, κασκόλ, γάντια και καλές μπότες ή μποτάκια αν αποφασίσεις να πας χειμώνα.

Στο χιονισμένο Ερνστ Χάπελ

Βράδυ στη Βιέννη

Όταν πήγαμε το χιόνι ήταν αισθητό. Ήταν όμως από πριν, αφού στη διάρκεια της παραμονής μας χιόνισε ελάχιστα. Επίσης, στα θετικά για μένα (σ.σ. barbas) είναι πώς βρήκαμε ένα πολύ καλό ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων με προσιτή τιμή. Στα 180 ευρώ για τέσσερα βράδια (hotel eurostar vienna).

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Η γνωστή μεγάλη πλατεία της Βιέννης είναι η Στέφενπλατζ, όπου δεσπόζει η επιβλητική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Έχει έναν τεράστιο πεζόδρομο με μαγαζιά και διάφορα στενάκια με καφέ και εστιατόρια. Ο ζωολογικός κήπος της Βιέννης είναι ο παλαιότερος της Ευρώπης και κάνεις αρκετό ποδαρόδρομο, αλλά αν σας αρέσουν οι ζωολογικοί κήποι, αξίζει να πας. Έχει μέσα κι ένα μικρό ενυδρείο. Για τους φανατικών των αθλητικών υπάρχει το γήπεδο Ernst-happel, όπου έγιναν παιχνίδια του euro 2006. Τις γιορτινές μέρες στο κέντρο της πόλης διοργανώνονται μεγάλα παζάρια, όπου σε μεγάλους πάγκους μπορείς να αγοράσεις παραδοσιακά διακοσμητικά, ενώ μπορείς να φας στις υπαίθριες καντίνες αυστριακά λουκάνικα, αλλά και να πιεις το ζεστό ρούμι με φρούτα σε μια ατμόσφαιρα άκρως χριστουγεννιάτικη. Γενικά, η πόλη είναι πολύ όμορφα στολισμένη αυτήν την εποχή. Μια βόλτα στο Δούναβη είναι απαραίτητη, είτε κάνει κάποιος την κρουαζιέρα με καραβάκι είτε όχι, ενώ κοντά στην είσοδο του μετρό στον ποταμό, υπάρχει ένα τεράστιο πάρκο με τον πύργο Ντοναουτόρουμ. Πληρώνεις μια μικρή είσοδο και μπορείς να ανέβεις στην κορυφή του να πιεις καφέ στην καφετέρια. Τεράστια θέα.

Σε δρόμο της αυστριακής πρωτεύουσας

Στο πανύψηλο Ντοναοτόρουμ

Στη Βιέννη είναι ένα από τα πιο γνωστά λούνα παρκ της Ευρώπης, το "pratter". Το συστήνουμε σε όσους τους αρέσουν τα παιχνίδια-τρενάκια που σε σηκώνουν ψηλά, σε γυρνάνε ανάποδα κλπ κλπ. Όταν πήγαμε εμείς όμως δεν λειτουργούσαν όλα, ίσως λόγω του κρύου. Τέλος, η Όπερα της Βιέννης είναι από τις πιο γνωστές της Ευρώπης και οι λάτρεις της μουσικής μπορούν να παρακολουθήσουν και κάποια όπερα ή κοντσέρτο. Εμείς παράλληλα πήγαμε μία βόλτα και στο Χάναπι, το γήπεδο της Ραπίντ, που απέναντι έχει μπουτίκ και μουσείο της ομάδας, αλλά και μπαρ.

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Αν σας αρέσει το γκουρμέ φαγητό, που δύσκολα θα φάτε στην Ελλάδα και ειδικά αν μένετε εκτός Αθήνας, επισκεφτείτε το εστιατόριο "Piaristenkeller K. & K. Restaurant & Museum" στην οδό Piaristengasse 45. Οι τιμές είναι σχετικά ακριβές, αλλά θυμίζει εποχή Μότσαρτ η όλη διακόσμηση και το φαγητό τριών πιάτων είναι απερίγραπτα ωραίο. Ανήμερα τα Χριστούγεννα είχε μενού που ξεκινούσαν από 30-35 ευρώ το άτομο. Μπορεί να σας φαίνεται ακριβά, αλλά πιστέψτε μας δύσκολα θα βρείτε να φάτε τέτοια πιάτα. Ειδικά, σε αυτό το χώρο, που θύμιζε άλλη εποχή. Άλλωστε, μία φορά πας σε τέτοιο μαγαζί. Στο εστιατόριο με συν 10-15 ευρώ το άτομο, μπορείς να επισκεφτείς το κελάρι-μουσείο και να δεις τη συλλογή καπέλων δοκιμάζοντας κρασιά και καπέλα από άλλες εποχές. Εμείς δεν είχαμε μπαταρία στη φωτογραφική μηχανή και δεν πήγαμε δυστυχώς, μετανιώνοντας το μετά. Για να πάτε, παίρνετε το τραμ 2, στάση "Lederergasse". Στον πεζόδρομο γύρω από την Στέφενπλατζ έχει αρκετά εστιατόρια με αυστριακή κουζίνα. Σίγουρα, πρέπει να φάτε το βιεννέζικο σνίτσελ, που είναι τεράστιο, αλλά πολύ ελαφρύ στη γεύση. Δοκιμάστε την παραδοσιακή σοκολάτα βιεννουά με σαντιγί, η οποία δεν φτιάχνεται, όπως στην Ελλάδα. Οι καπνιστές να ξέρετε, ότι τα περισσότερα εστιατόρια και οι καφετέριες, είναι χωρισμένες σε καπνιστές και μη καπνιστές.

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ (ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ)

Παραμονή Χριστουγέννων στην Μπρατισλάβα

Η Μπρατισλάβα με τη Βιέννη είναι οι δύο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με την πιο κοντινή μεταξύ τους απόσταση, αφού η διαδρομή είναι λιγότερη από μία ώρα με το τρένο. Το εισιτήριο, αν και δεν θυμόμαστε πόσο ήταν, θα λέγαμε πάνω-κάτω πώς ήταν αρκετά φθηνό για να πας και να έρθεις αυθημερόν. Δυστυχώς, την ημέρα που πήγαμε προπαραμονή ή παραμονή Χριστουγέννων τα μαγαζιά όλα ήταν κλειστά και αφού κάναμε μια βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο κάτσαμε για καφέ. Έβλεπες μόνο τουρίστες στο δρόμο, μιας και η κίνηση ήταν περιορισμένη από ντόπιο κόσμο. Η Μπρατισλάβα δεν είχε ευρώ, αλλά δέχονται και τα ευρώ στις συναλλαγές τους. Η αρχική εντύπωση από τον σταθμό των λεωφορείων, όταν φτάσαμε δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή από πλευράς καθαριότητας, αλλά το κέντρο της πόλης αξίζει πραγματικά για μία βόλτα. Άλλωστε, έχετε την ευκαιρία να πάτε σε ένα ακόμη μέρος, που είναι κοντά στη Βιέννη και μάλιστα σε άλλο κράτος. Μείναμε σίγουρα 4-5 ώρες. Πήγαμε για καφέ και για βόλτα στο κέντρο, αλλά και για εξερεύνηση σε δρόμους και σοκάκια.

Στη μπουτίκ της Ραπίντ απέναντι από το Χάναπι

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Επιστρέφοντας... Το μετρό της Βιέννης είναι μεγάλο και καλύπτει όλη την πόλη. Συμπληρωματικά υπάρχουν και λεωφορεία, όπως επίσης υπάρχουν και τραμ, που επίσης μεταφέρουν κόσμο. Αν μείνετε πολλές μέρες, προτιμήστε και πάλι την κάρτα πολλαπλών διαδρομών.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Σε γενικές γραμμές, η Βιέννη ήταν πανέμορφη και σίγουρα αξίζει να την επισκεφθείτε. Τα γούστα διαφέρουν, αλλά έχει πιστεύουμε όλο το "πακέτο", ειδικά τα Χριστούγεννα. Έχει κρύο, αλλά συνδυάζει τα πάντα. Φαγητό, καφέ, διασκέδαση, αξιοθέατα.

Στο Pratter

ΛΟΝΔΙΝΟ

London baby!!!

London Bridge

ΕΠΟΧΗ
Η καταλληλότερη εποχή για να επισκεφτείς το Λονδίνο είναι κατά τη γνώμη μας η Άνοιξη και συγκεκριμένα τους μήνες Απρίλιο ή Μάιο, έτσι ώστε να είστε τυχεροί και να μην πετύχετε μουντές μέρες στην πρωτεύουσα της Αγγλίας. Εμείς πήγαμε τέλη Απριλίου και είχε ζέστη με ήλιο (!). Το παράδοξο είναι μάλιστα ότι δεν έβρεξε μάλιστα καμία από τις μέρες παραμονής μας. Αρκετά συχνός προορισμός για τους Έλληνες, αφού και οι δύο "low cost" εταιρείες πετάνε σε διαφορετικά μεν αεροδρόμια, με χαμηλές τιμές εισιτηρίων. Εμείς προσγειωθήκαμε στο "Stanset" και μέναμε στο "Χίθροου". Βέβαια, η τιμή του ξενοδοχείου ήταν από τις μεγαλύτερες που δώσαμε σε χρήματα σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις... αλλά τουλάχιστον ήταν προσιτή σε σύγκριση με αυτά που είδαμε στο Λονδίνο.

Στον Τάμεση ποταμό

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Να έχετε εξαρχής υπόψη σας ότι το Λονδίνο είναι μία από τις πιο ακριβές πόλεις. Αυτό μέχρι πάμε και στην Ελβετία. Εμείς για παράδειγμα, λόγω της ακριβής εισόδου στα τουριστικά θεάματα, δεν μπορέσαμε να πάμε σε όσα θέλαμε, επιλέγοντας μόνο το ενυδρείο, αλλά και το "dungeon", το οποίο αναπαριστά με σκετσάκια και ηθοποιούς την ιστορία του Λονδίνου στα παλιά χρόνια. Δεν άξιζε τα λεφτά του κατά τη γνώμη μας. Από τα πιο γνωστά "attraction" το "London eye" και το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της "Tisso". Οπωσδήποτε να πάρετε το διώροφο κόκκινο λεωφορείο, που είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Είναι αρκετά ακριβό, αλλά έχει συνήθως δώρο κρουαζιέρα και στον Τάμεση, μαζί με το ίδιο εισιτήριο. Μπορείτε να δείτε επίσης τη γέφυρα του Λονδίνου, που βρίσκεται και η παλιά φυλακή. Το καλό είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθείς εκεί καθώς έχει πολλά μέρη να κάνεις και πράγματα να δεις. Το κακό είναι ότι φεύγουν αρκετά λεφτά, αν θες να πας παντού. Από συνοικίες επισκεφτείτε το "campten town", που είναι χύμα κόσμος και μπορείτε να φάτε κινέζικο από πάγκους, αλλά και να αγοράσετε ρούχα ή οτιδήποτε άλλο θέλετε και το "covent garden" για πιο κυριλέ για καφέ ή φαγητό ή βόλτα.

Στο άντρο της Τσέλσι

Εξωτερική άποψη από Emirates

Στο Λέιτον, Λέιτον Όριεντ με Τρανμίρ

Από γήπεδα, έχει ένα σωρό που δεν προλαβαίνεις να πας σε όλα: Στάνφορντ Μπριτζ, Έμιρειτς, Γουάιτ Χαρτ Λέιν, Γουέμπλει, αλλά και Γουίμπλεντον για τένις. Κι όχι μόνο, έτσι; Πήγαμε για "tour" στην Τσέλσι, όπου άξιζε τον κόπο, ενώ περάσαμε και από το γήπεδο της Άρσεναλ. Παρακολουθήσαμε αγώνα της Λέιτον με την Τρανμίρ, επειδή δεν μπορούσαμε να πάμε σε άλλα παιχνίδια της Premier, λόγω "sold out". Ήταν μία εμπειρία, ακόμη κι αν επρόκειτο γι αυτόν τον αγώνα. Λάτρεις της ταινίας ή όχι, μια βόλτα στο "Notting Hill" θα αλλάξει την ατμόσφαιρα, ενώ μπορείτε να βγείτε φωτογραφία και με το βιβλιοπωλείο, που διαδραματίζεται η ταινία. Στο Λονδίνο υπάρχουν πολλά πάρκα για τους λάτρεις του περιπάτου με γνωστότερο το καταπράσινο και τεράστιο "hyde park". Μία βόλτα στο πάρκο και έναν καφέ στη λίμνη είναι σίγουρα κάτι καλό. Ξεχάσαμε να αναφέρουμε τα κλασσικά μνημεία Μπιγκ Μπεν και το παλάτι του Μπάκινχαμ. Aπό πλατείες, ξεχωρίζουν η Τραφάλγκαρ και η Πικαντίλι Σέρκους.

Campten Town

Στο ενυδρείο...

ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ

Το φαγητό στο Λονδίνο δεν μας άρεσε σε γενικές γραμμές και δεν συγκρατήσαμε κάποιο όνομα εστιατορίου. Ωστόσο, ακριβώς πάνω στη γέφυρα του Λονδίνου, υπάρχει ένα μπαρ-εστιατόριο με τραπέζια και έξω όπου η κουζίνα ήταν σε στυλ πρόχειρο φαγητό και σχετικά καλή και φθηνή. Τις υπόλοιπες μέρες φάγαμε κινέζικο σε μαγαζί με μπουφέ στο Σόχο. Είναι γεμάτο από τέτοια εκεί και πολύ φθηνά. Για καφέ στο "hyde park" ή στο Κόβεντ Γκάρντεν ή στα μαγαζάκια του Τάμεση κάτω από το "london eye". Το παραδοσιακό φαγητό είναι το "fish and cheaps", αλλά το μαγαζί που φάγαμε δεν μας άρεσε. Ίσως να έφταιγε το μαγαζί. Υπάρχουν επίσης πλανόδιοι με σάντουιτς, που μπορείτε να δοκιμάσετε, ενώ υπάρχουν και μαγαζιά που μας πρόσφεραν δωρεάν μπύρες απλά και μόνο για να επισκεφτούμε το μαγαζί προφανώς...

Θέα από το φημισμένο κόκκινο διώροφο λεωφορείο

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Ενώ έχει μέρη να πας, τα οποία βέβαια απέχουν γύρω στις 2 ώρες από το Λονδίνο, πχ όπως η Οξφόρδη, τα εισιτήρια είναι τόσο ακριβά, που δύσκολα θα κάνεις κάποια εκδρομή.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Προσοχή στο που θα κάνετε συνάλλαγμα. Προτιμήστε τις τράπεζες και όχι τα ανταλλακτήρια ή το ξενοδοχείο σας, ενώ μικρότερη θα είναι η προμήθεια, αν βγάζετε κατευθείαν χρήματα από το ΑΤΜ σε λίρες. Από τα περίεργα, είναι ότι ο κόσμος ντύνεται όπως να είναι και προφανώς δε δίνει σημασία στο ότι λένε οι άλλοι. Ακριβή πόλη. Όχι ιδιαίτερο φαγητό. Πολλά μέρη να επισκεφθείς. Μεγαλούπολη είναι άλλωστε... Οι απόψεις μεταξύ μας διίστανται για την πρωτεύουσα της Αγγλίας.

ΚΕΡΚΥΡΑ-ΚΕΡΚΥΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΟΝΗΣΙ

Το αγαπημένο νησί της "barbinas"

Ο Άγιος Γόρδιος από ψηλά

ΕΠΟΧΗ

Εφόσον μιλάμε για Ιόνιο το καλύτερο είναι να επισκεφτείτε την Κέρκυρα μετά το Δεκαπενταύγουστο, έτσι ώστε να είναι όλες οι θάλασσες πιο ζεστές. Εμείς βέβαια πήγαμε και Ιούνιο και Ιούλιο και δεν ήταν κρύες. Πολλοί επιλέγουν να κάνουν και Πάσχα στην Κέρκυρα. Γενικά, αν δεν κάνεις μία επίσκεψη σε νησί του Ιονίου δεν λέει... Η Κέρκυρα είναι μεγάλο νησί και χρειάζεται σίγουρα αμάξι. Αν και η δική μας άποψη είναι πώς για να γυρίσεις ένα νησί, χρειάζεται σίγουρα να έχεις αυτοκίνητο ή έστω μηχανάκι. Κυρίως αυτοκίνητο όμως για να κάνεις μεγάλες αποστάσεις. Πολλοί προτιμούν και τη γουρούνα...

Στο Canal D Amour

Η παραλία της Αποτρυπητής

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Η πιο γνωστή και φημισμένη παραλία είναι η Παλαιοκαστρίτσα. Οι απόψεις διίστανται για το αν τα νερά είναι παγωμένα, καθώς είναι μάλλον πως θα τα πετύχεις. Πάντως, στο χρώμα είναι πράσινα και το τοπίο είναι πολύ ωραίο. Βέβαια, αν θες να κάτσεις σε ξαπλώστρα, εκεί βαράνε αρκετά την τιμή (έως και 10 ευρώ με 2 ξαπλώστρες δώσαμε τη δεύτερη φορά που πήγαμε). Εκτός από την μεγάλη παραλία (σ.σ. άμμος και βότσαλο) υπάρχουν κολπάκια πιο ερημικά, με βράχια, με άμμο, με βότσαλο για τα γούστα του καθενός. Άλλες παραλίες, που μας άρεσαν και έχουμε πάει για κολύμπι είναι το Ύψος, ο Ίσσος, το Μπαρμπάτι, ο Άγιος Στέφανος, η Αχαράβη, το Σιδάρι, η Ρόδα. Όλες αυτές οι παραλίες είχαν στην πλειοψηφία τους άμμο, όταν τις επισκεφθήκαμε και ήταν ρηχές. Ιδανικές για παιδιά. Μάλιστα, ο Ίσσος είναι από τις αγαπημένες μας. Στη Βόρεια πλευρά του νησιού, οι θάλασσες έχουν συνήθως πάντα κύμα κι αυτό χαλάει την ωραία εικόνα τους, ενώ και η παραλία του Αγίου Γόρδιου, που το τοπίο είναι εντυπωσιακό έχει επίσης συνήθως κύμα. Και τις τρεις φορές, που πήγαμε είχε κύμα!

Το "Κανάλι της Αγάπης"

Το "canal d' amour" αξίζει μία επίσκεψη για το τοπίο ή και για μπάνιο σε έναν από τους δύο κολπίσκους με τα τιρκουάζ νερά. Είναι κολπίσκος, με λασπωμένη άμμο. Περιορισμένη η χωρητικότητα της παραλίας.
Δίπλα στο Κανάλι της Αγάπης, βρήκαμε την παραλία της Αποτρυπητής, η οποία είναι μικρή και γραφική. Έχει έξω λασπωμένη άμμο, αλλά το τοπίο είναι ωραίο και μέσα έχει άμμο. Στο χωριό Περουλάδες, που είναι κοντά στην παραλία της Αποτρυπητής, υπάρχει και η παραλία του Λογγά. Έχει συχνά αέριδες, με συνέπεια να έχει κύμα. Το τοπίο αξίζει, αλλά δεν κατεβήκαμε για μπάνιο, λόγω των κυμάτων.
Κοσμική παραλία, με αρκετό κόσμο είναι η Γλυφάδα. Βέβαια, έχει επίσης κύμα, αλλά γενικά μαζεύει πολύ κόσμο. Είναι επίσης με άμμο. Είναι από τις μεγαλύτερες σε μήκος παραλία του νησιού.
Στη δεξιά πλευρά οι δρόμοι για να κατέβεις στις παραλίες είναι αρκετά κατηφορικοί. Όσον αφορά τη νότια πλευρά (σ.σ. Κάβος, Λευκίμη) δεν λέει και πολλά κατά την άποψη μας. Επίσης, υπάρχουν και άλλες παραλίες σχετικά καλές, όπως τα Μωραίτικα. Τα νερά, πάντως, την τρίτη φορά που πήγαμε ήταν θολά σε αντίθεση με την πρώτη μας επίσκεψη. Ρηχή επίσης παραλία, με άμμο, αλλά με θολά νερά.
Στις Μπενίτσες επίσης είναι καλά για να μείνεις, με σχετική ηρεμία. Η παραλία βέβαια δεν λέει πολλά. Το καλό για όσους γουστάρουν τις παραλίες και θεωρούν "must" του καλοκαιριού το κολύμπι και τις θάλασσες είναι ότι η Κέρκυρα έχει πάρα πολλές παραλίες, για όλα τα γούστα... Αυτές που γράψαμε είναι ορισμένες μόνο...

Άγιος Σπυρίδωνας

Στο Νησάκι

Πρασούδι, Νησάκι και άλλες


Στην τρίτη μας επίσκεψη στην Κέρκυρα βρεθήκαμε και σε άλλες παραλίες, που δεν είχαμε επισκεφτεί νωρίτερα, στις δυο προηγούμενες εξορμήσεις μας στο νησί. Οι Έρμονες ήταν μία από αυτές. Ωραίο τοπίο. Κολπίσκος. Είχε όμως κύμα. Συγκεντρώνει κυρίως ξένους. Πήγαμε στο Νησάκι, επίσης μικρός κολπίσκος, με βότσαλο και άμμο. Ωραίο πάλι το τοπίο. Είναι δίπλα στο Μπαρμπάτι. Κατηφορικός ο δρόμος, αλλά δεν θα έχετε πρόβλημα. Υπάρχει όμως και συνέχεια...
Πήγαμε Παραμόνα και Πρασούδι, ενώ στη συνέχεια βρεθήκαμε στον Χαλικούνα. Ουσιαστικά οι τρεις αυτές παραλίες σε οδηγούν από τον ίδιο δρόμο. Στον Παραμόνα δεν μείναμε, αλλά τον είδαμε. Είχε κύμα. Στο Πρασούδι αφήνεις το αυτοκίνητο και περπατάς για λίγο, αλλά το τοπίο θα σε αποζημιώσει. Είχε λασπωμένη άμμο, με κύμα, αλλά είναι ήσυχα και όμορφα για να κάτσεις έστω μισή ώρα. Από το Πρασούδι καταλήξαμε στον Χαλικούνα, που είναι μία τεράστια παραλία με άμμο, που ωστόσο είχε επίσης κύμα και στις τρεις φορές που πήγαμε. Είναι δίπλα στη λίμνη Κορισσιών.
Από τις οικογενειακές παραλίες του νησιού, στα βόρεια, είναι ο Άγιος Σπυρίδων. Πηγαίνουν κυρίως ντόπιοι και Έλληνες. Ρηχή παραλία με άμμο. Ξεχάσαμε να σας αναφέρουμε ότι δίπλα στη Γλυφάδα είναι η παραλία της Μυρτιώτισσας, όπου πάνε συνήθως για γυμνισμό. Παράλληλα, παραλείψαμε να αναφερθούμε σε δυο βόρειες παραλίες, όπως είναι το Καλάμι και η Κουλούρα. Δεν μας ικανοποίησε καμία από τις δυο.



ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ


Το κέντρο της Κέρκυρας, η πλατεία του Λιστόν, έχει μια μοναδική ατμόσφαιρα που σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή θυμίζοντας κάτι Ιταλικό. Μπορείτε να πιείτε καφέ στην κεντρική πλατεία ή να αναζητήσετε μπαράκια δίπλα στο κύμα. Μη χάσετε την παστιτσάδα και το σοφρίτο, ωστόσο πρέπει να πετύχετε καλό μαγαζί για να φάτε αυθεντικές Κερκυραϊκές συνταγές. Δοκιμάστε τσιτσιμπίρα που είναι αναψυκτικό και αν σας αρέσει πάρτε κουμ κουατ σε γλυκό του κουταλιού ή σε μαρμελάδα. Κάντε βόλτες στα καλντερίμια και στο λιμάνι. Υπάρχει και ένα παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο στο κέντρο της Κέρκυρας, που έχει ποικιλία από παγωτά και παραδοσιακά γλυκά.


Στο Ετρούσκο του Μποτρίνι


Είχαμε πει ότι την επόμενη μας φορά, που θα επισκεφθούμε την Κέρκυρα, θα πάμε σίγουρα και στο εστιατόριο του Μποτρίνι στην Κάτω Κορακιάνα. Δεν το είχαμε κάνει τις δυο προηγούμενες φορές, αλλά όπως πιστεύουμε μία φορά αξίζει τον κόπο να δοκιμάσεις από τις γκουρμέ γεύσεις του. Έτσι και έγινε. Το είπαμε και το κάναμε. Στην τρίτη μας επίσκεψη, βρεθήκαμε στο Ετρούσκο του Έκτορα Μποτρίνι. Μάλιστα, το ξενοδοχείο μας ήταν στα 150 μέτρα από το εστιατόριο. Έπρεπε να κάνουμε κράτηση, για να πάμε. Την ίδια μέρα, έγινε... Πήραμε τηλέφωνο το μεσημέρι και πήγαμε το βραδάκι, μετά τις 8 μ.μ., αφού τότε ανοίγει. Η επίσκεψη μας και η επιλογή μας, παρά τα 110 ευρώ, που δώσαμε χωρίς κρασί, μας δικαίωσε. Πήραμε μενού, που στην ουσία είχε 5-6 πιάτα, από 50 ευρώ το άτομο. Το φαγητό ήταν απίστευτα ωραίο, όπως και η διακόσμηση στο εξωτερικό βέβαια του μαγαζιού. Άψογη εξυπηρέτηση και ωραίο φαγητό.

Κάπου μεταξύ Ρόδας και Αχαράβης

Στο Μπαρμπάτι

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ


Στην Κέρκυρα μπορείτε να επισκεφθείτε κι άλλα μέρη όπως το Ποντικονήσι, ειδικά το βράδυ γιατί η ατμόσφαιρα και η θέα είναι καταπληκτική. Το πρωί μπορεί κάποιος να το επισκεφθεί με καϊκάκι για να δει από κοντά και το εκκλησάκι. Επίσης, μία βόλτα στο Κανόνι είναι απαραίτητη για τη θέα, ενώ υπάρχουν επίσης και άλλα μέρη όπως το Αχίλλειον και το Μον Ρεπό.

Πήγαμε και στο Ετρούσκο του Έκτορα Μποτρίνι

Στους Έρμονες

Μαζεύει πολύ κόσμο η Γλυφάδα

ΠΑΞΟΙ

Πολύ κοντά στην Κέρκυρα είναι οι Παξοί και από εκεί οι Αντίπαξοι. Μπορείς να πας είτε με το φέρυ μποτ και αμάξι είτε με δελφίνι σε λιγότερο από μιάμιση ώρα. Στους Παξούς χρειάζονται ειδικά παπουτσάκια, καθώς όλες οι παραλίες εκτός από μία, που δε θυμάμαι, έχουν μεγάλες πέτρες. Εμείς κάναμε μπάνιο στο Μονοδένδρι και στο Κηπιάδη ή Κηπούδι. Από εκεί, με άλλο καϊκάκι μπορείς να πας Αντίπαξους και στη φημισμένη παραλία Βουτούμι.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Ρηχή παραλία με θολά όμως νερά τα Μωραΐτικα

Σε κεντρικό σημείο το Ύψος

Με κύμα η παραλία του Παραμόνα

Έχουμε επισκεφθεί την Κέρκυρα μέχρι τώρα τρεις φορές. Μπενίτσες, Άγιος Γόρδιος και Δασιά οι επιλογές μας για διαμονή. Είναι νησί, με πολλές επιλογές. Πολλές παραλίες, διαδρομές αρκετές για τους λάτρεις, τοπικό φαγητό, ωραίο κέντρο. Δεν ζημιώνεσαι σίγουρα αν επισκεφθείς την Κέρκυρα. Αυτή τουλάχιστον είναι η άποψη μας.

Όμορφο το τοπίο στο Πρασούδι

Μεγάλη η ακτή στον Χαλικούνα

Ιδανική για παιδιά και με ελάχιστο κυματάκι η παραλία στον Ίσσο