Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΥΘΗΡΑ


Ταξίδι στα Κύθηρα

Ο δρόμος για την πανέμορφη παραλία στο Καλαδί

Η Αγία Πελαγία είναι ένας από τους οικισμούς με αρκετό κόσμο
ΕΠΟΧΗ

Σε κάθε ταξίδι οι εικόνες είναι διαφορετικές. Έτσι συνέβη με τα Κύθηρα ή αλλιώς Τσιρίγο, όπως ονομάζεται. Επισκεφθήκαμε το νησί για τέσσερις μέρες στα τέλη του Αυγούστου. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος. Επιλέξαμε ξενοδοχείο στην Αγία Πελαγία, ίσως τη δεύτερη καλύτερη επιλογή μετά το Καψάλι, στο οποίο όμως δεν είχαμε βρει ξενοδοχεία. Φυσικά, φροντίσαμε να κλείσουμε αυτοκίνητο για να μην έχουμε προβλήματα με τις μετακινήσεις μας. Μπορεί το νησί να μη φαίνεται μεγάλο εκ πρώτης όψεως, ωστόσο οι αποστάσεις είναι σχετικά μεγάλες, αφού πληροφορηθήκαμε ότι το νησί έχει δρόμους 550 χιλιομέτρων.
Η Κακιά Λαγκάδα έχει χωματόδρομο για να πας

Ο μικρός κολπίσκος στον Λορέντζο

Η Φυρή Άμμος της Αγίας Πελαγίας με κόκκινο χαλικάκι
ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Επισκεφθήκαμε περισσότερες από 20 παραλίες κατά την παραμονή μας. Φτάσαμε με μία ώρα καθυστέρηση στα Κύθηρα με την Astra, η οποία πάντως είχε πολύ προσιτή τιμή για τα Κύθηρα. Παρά το ότι φτάσαμε απογευματάκι, θέλαμε να επισκεφθούμε κανά δυο-τρεις παραλίες. Επιλέξαμε αρχικά τις κοντινές στην Αγία Πελαγία. Οι παραλίες του ομώνυμου οικισμού (οργανωμένη), του Νέου Κόσμου, της Φυρής Άμμου, στο Καλαμίτσι και τον Λορέντζο, αλλά και την Κακιά Λαγκάδα (οργανωμένη) ενώνονται με έναν μόνο δρόμο. Αυτός καταλήγει στη λίμνη της Κακιάς Λαγκάδας. Βέβαια, ο δρόμος μέχρι και τη Φυρή Άμμο είναι άσφαλτος και μετά χαλάει. Είναι χωματόδρομος με πέτρες. Ειδικά, από την Κακιά Λαγκάδα ως και τη λίμνη είναι χειρότερος. Απλά, είναι σχετικά μικρής έκτασης η διαδρομή.
Φανταστικά τα νερά στο Μελιδόνι
Πρέπει να οπλιστείς με υπομονή για να πας στην παραλία

Με βότσαλο και η παραλία στον Χαλκό που είναι κοντά στο Καψάλι
Φυρή Άμμος και Λορέντζος

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλη αυτή η διαδρομή είναι η μοναδική ουσιαστικά στο νησί, που ενώνεται. Η Φυρή Άμμος έχει πολύ κόκκινη άμμο και μικρό βοτσαλάκι, η Κακιά Λαγκάδα έχει πραγματικά πολύ όμορφο τοπίο, ενώ στο τέλος υπάρχει ένα σημείο, που από τη μία πλευρά είναι η θάλασσα και από την άλλη η λίμνη. Στην Αγία Πελαγία έχει άμμο έξω στην παραλία, ενώ γενικά οι περισσότερες παραλίες στο νησί έχουν βότσαλο, αλλά σε αποζημιώνει το τοπίο. Παράλληλα, υπάρχει μία μικρή παραλία κάτω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Είναι στην ίδια πάντα διαδρομή. Δεν κατεβήκαμε εκεί. Πάντως, πολύ ήρεμα και με λίγο κόσμο είναι η παραλία του Λορέντζου, που είναι ένα μικρό κολπάκι. Πραγματικά, είναι υπέροχα. Μέσα είχε χαλικάκι. Είναι πριν από την Κακιά Λαγκάδα. Την πρώτη μέρα δεν πήγαμε να κολυμπήσουμε, αλλά πήγαμε την τρίτη μέρα, όπου και κάτσαμε αρκετές ώρες.
Το Κάστρο των Κυθήρων

Στο Καψάλι, που είναι δίπλα ακριβώς στη Χώρα

Στο Σπαραγαριό πας είτε από μονοπάτι είτε με ποδήλατο θαλάσσης
Μελιδόνι και Χαλκός

Τη δεύτερη μέρα, ουσιαστικά ήταν η πρώτη γεμάτη, πήγαμε για το Μελιδόνι. Πραγματικά, ωραία παραλία με βότσαλο και χαλίκι, ωραίο τοπίο, αλλά πολύ δύσκολη διαδρομή. Σίγουρα, άξιζε τον κόπο να πας, αλλά η διαδρομή ήταν κανά τέταρτο-εικοσάλεπτο σε χωματόδρομο. Έχει και άσφαλτο νωρίτερα, μέχρι ένα σημείο, αλλά μετά έχει δύσκολο χωματόδρομο. Δύσβατο σε κάποια σημεία, που θέλει προσοχή και υπομονή. Η παραλία ήταν πολύ όμορφη. Έχει και ξαπλώστρες. Μετά το Μελιδόνι, πήγαμε στον Χαλκό. Επίσης, οργανωμένη με bar. Από τις πιο πολυσύχναστες καθώς είναι κοντά στη Χώρα. Έχει επίσης χωματόδρομο από ένα σημείο και μετά, αλλά είναι ελάχιστος. Επίσης, ωραία παραλία. Πάλι με βότσαλο και ψιλό χαλίκι.
Η πέτρινη γέφυρα στο Κατούνι

Το ναυαγισμένο πλοίο δίπλα στο Διακόφτι
Καψάλι και Παλαιόπολη

Η επόμενη μας επίσκεψη ήταν στον παραλιακό οικισμό, Kαψάλι, όπου κολυμπήσαμε και με ποδήλατο θαλάσσης (8 ευρώ την ώρα), αφού πήγαμε στην απέναντι παραλία, το Σπαραγαριό, στην οποία πας διαφορετικά μόνο από μεγάλο μονοπάτι. Τέλος, επισκεφτήκαμε το λιμάνι του νησιού, Διακόφτι, όπου έχει ξενοδοχεία, αν θέλει κάποιος να μείνει κι εκεί, αλλά δεν βολεύει πολύ ο δρόμος για να πας στις παραλίες του νησιού. Ακόμη έχει παραλία για μπάνιο κι επίσης από εκεί αναχωρούν τα φέρι-μποτ για Χανιά, Νεάπολη Λακωνία, Πειραιά και Αντικύθηρα. Τα Αντικύθηρα απέχουν δυο ώρες. Την επόμενη μέρα πήγαμε στην πιο μεγάλη παραλία του νησιού, την Παλαιόπολη, που έχει άμμο, ξαπλώστρες και μία καντίνα. Δίπλα είναι το γραφικό λιμανάκι του Αυλαίμωνα, που έχει έναν μικρό όρμο για μπάνιο και πολλές ψαροταβέρνες για φρέσκο ψάρι. Η παραλία της Παλαιόπολης χωρίζεται με ένα βράχο από την παραλία Λίμνη Παλαιόπολης, που είναι και για γυμνισμό.
Η Φυρή Άμμος στην Κάλαμο από ψηλά

Η Κομπονάδα με κύμα και μεγάλο βότσαλο
Το υπέροχο Καλαδί

Πολύ κοντά σε αυτές, είναι η φημισμένη παραλία Καλαδί, η οποία είναι και από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη κατά την άποψη μας. Αποτελείται από τρεις παραλίες. Περνώντας την πρώτη, που είναι η μεγαλύτερη και με βότσαλο, βγαίνεις περπατώντας από το νερό ή από τα βραχάκια στο δεύτερο κολπίσκο, όπου μέσα από μία σπηλιά, καταλήγεις στην τρίτη μικροσκοπική παραλία, που αν την πετύχεις, χωρίς κόσμο, θα την έχεις "πριβέ". Ο δρόμος είναι καλός για να φτάσεις, με χωματόδρομο ενός μόνο λεπτού, η παραλία δεν είναι οργανωμένη και έχει 150 σκαλιά για να φτάσεις. Επιχειρήσαμε να κατέβουμε και στη Φυρή Άμμο, στον Κάλαμο, που έχει την ίδια ονομασία με αυτή στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας. Μεγάλη παραλία, που είχε όμως κύμα. Δύσκολος δρόμος για να κατηφορίσεις. Και με άσφαλτο, αλλά και χωματόδρομο...
Μικρός κολπίσκος στον Αυλαίμονα
Ο γραφικός Λημνιώνας

Για την επόμενη μέρα αφήσαμε τις παραλίες της αριστερής πλευράς του χάρτη. Τα Λιμνάρια φαίνεται να είναι μια παραλία τελείως ερημική ή εγκαταλελλειμένη, καθώς δεν έχει καθόλου κόσμο, παρόλο που ο δρόμος πάει από την πολυσύχναστη μονή Μυρτιδίων, ενώ έχει παρατημένα ξύλα και κουτιά, που χαλάνε όλο το τοπίο. Έχει χωματόδρομο για κανά δυο χιλιόμετρα. Είναι με βότσαλα. Στη συνέχεια, πήγαμε στον Λιμνιώνα, 7 χλμ από τον Μυλοπόταμο, είναι μία γραφική παραλία, που έχει άμμο και ένα ταβερνάκι, στο οποίο μπορείς να παραγγείλλεις καφέ, ενώ η παραλία Λυκοδήμου έχει μία μεγάλη σπηλιά, που κάνει ίσκιο, αλλά έχει μεγάλες πέτρες μέσα στη θάλασσα, ενώ δεν ήταν και πολύ καθαρή, παρά το ωραίο πράσινο χρώμα των νερών. Οι δύο παραπάνω παραλίες έχουν άσφαλτο. Ο Λυκόδημος απέχει αρκετά από τον κεντρικό δρόμο, αλλά όπως προείπαμε, είναι με άσφαλτο. Δίπλα στον Λυκόδημο, είναι και ο κολπίσκος του Άγιου Ελευθέριου με μεγάλες πέτρες στη θάλασσα. Δεν βρήκαμε όμως δρομάκι για να κατεβούμε...
Η τεράστια ακτή στην Παλαιόπολη. Η μεγαλύτερη του νησιού

Η μία από τρεις παραλίες στο Καλαδί, που είναι και η πιο "prive"
Ο όρμος του Φανοκοπίου

Ξεχάσαμε να αναφέρουμε ότι στον Λημνιώνα, υπάρχει και ένα σπιτάκι για skuba diving, όπου μπορείς να μάθεις τα μυστικά της κατάδυσης. Φυσικά, ανακαλύψαμε στο δρόμο για Λημνιώνα τον υπέροχο όρμο του Φανοκοπίου. Υπέροχα νερά, αλλά με πολλές πέτρες. Υπάρχει δρόμος για να κατέβεις, αλλά είναι αρκετά ψηλά. Κάποιοι είχαν κατέβει κάτω, αλλά εμείς δεν το επιχειρήσαμε. Κατά τα άλλα, υπάρχει ακόμη και η παραλία της Κομπονάδας, κοντά στο χωριό Λιβάδι, που είναι σχετικά μεγάλη παραλία, οργανωμένη, αλλά όταν πήγαμε είχε πολύ κύμα. Ήταν σε δρόμο με άσφαλτο. Για την τελευταία μας μέρα, που ήταν μισή, καθώς φεύγαμε, αφήσαμε την παραλία της Πλατειάς Άμμου, πολύ κοντά την Αγία Πελαγία, όχι οργανωμένη και με άσφαλτο, αλλά και την παραλία των Φούρνων, γραφική και αρκετά παρόμοια με αυτές του Μελιδονιού και του Χαλκού, οργανωμένη με μπαράκι και 15 περίπου σετ ξαπλώστρες. Εντυπωσιακή η αιώρα, που έχει μέσα στη θάλασσα, ανάμεσα στα βράχια.

Η μεσαία παραλία στο Καλαδί
ΦΑΓΗΤΟ-ΚΑΦΕ-ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Στα Κύθηρα έχει μέρη για να φάει κανείς τόσο παραδοσιακό φαγητό, όσο και φρέσκο ψάρι.  Ψάρι φάγαμε στην Αγία Πελαγία στον Καλέρη μπροστά στη θάλασσα, ενώ υπάρχουν ταβέρνες τόσο στον Αυλαίμονα (Σωτήρης), όσο και στο Καψάλι (Υδραγωγείο). Πολύ καλό παραδοσιακό φαγητό φάγαμε στη Φιλιώ, στο χωριό Κάλαμος, με το μαγαζί να μαζεύει κόσμο σε εντυπωσιακό βαθμό. Δοκιμάσαμε ξινόχονδρο με μελιτζάνα, κόκορα εκτροφής με λαζάνια, βολβούς (σ.σ. κρεμμυδάκι) με τουρσί, αλλά και το τοπικό κρασί, τον Αρικαρά. Στο νησί, υπάρχει ακόμη η φατουράδα, λικέρ με τσίπουρο και κανέλα με τριαντάφυλλο, για όσους αρέσκονται στις δυνατές γεύσεις, ίσως παρόμοιες με το ρακόμελο. Παράλληλα, υπάρχει η βρεχτολαδέα, κάτι σαν τον κρητικό ντάκο. Στην Αγία Πελαγία ακόμη υπάρχει ένα ωραίο μπαράκι (σ.σ. Sempre Viva) για να πιει κάποιος ποτό το βράδυ.
Πήγαμε και στα Λιμνάρια

Ο γραφικός Λημνιώνας

Ο όρμος του Φανοκοπίου
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Αν πάτε στα Κύθηρα, μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τους καταρράκτες της Φόνισσας ή Νεράϊδας, στο χωριό Μυλοπόταμος. Αφήνεις το αυτοκίνητο σε μικρό πάρκινγκ και περπατάς 2 λεπτά. Πολύ ωραίο τοπίο, με δροσιά και βλάστηση. Μπορείτε να κάνετε και μπάνιο, αλλά τα νερά, όπως είναι αναμενόμενο, είναι παγωμένα. Αν θέλετε να συνεχίσετε, περπατώντας μετά τους καταρράκτες, υπάρχουν και οι νερόμυλοι, οι οποίοι είναι στα 600 μέτρα μέσα από μονοπάτι στο δάσος, στους οποίους εμείς δεν πήγαμε. Από εκεί, μπορείτε να πάτε και στην παραλία Καλάμι. Είναι κάπου έξω από το χωριό ο δρόμος, αλλά θέλει για να πάτε κανά 20λεπτο. Δεν πήγαμε, αφού χρειάζεται να κάνεις και αναρρίχηση για να φτάσεις στην παραλία! Από την άλλη, στην πλατεία του Μυλοπόταμου είναι πολύ ωραία να κάτσετε κάτω από τα πλατάνια για καφέ ή φαγητό, πολύ οικονομικά. Άλλα γραφικά χωριουδάκια, επίσης, είναι ο Ποταμός και ο Καραβάς, όπου στο τελευταίο υπάρχουν και οι πηγές του Αμήρ Αλή και της Πορτοκαλιάς. Ωραίο γραφικό παραθαλάσσιο χωριό, όπως είπαμε και πιο πάνω είναι και ο Αυλαίμονας. Φυσικά, δεν ξεχνάμε τη Χώρα του νησιού, πάνω ακριβώς από το Καψάλι, αλλά μακριά από το αεροδρόμιο και το Λιμάνι. Στη Χώρα δεσπόζει επίσης και το κάστρο, όπου έχει όρμοφη θέα. Στενά δρομάκια με πλακόστρωτο και άσπρα σπιτάκια. Αρκετά παρόμοια με τις Κυκλάδες, εκτός του ότι έχει βλάστηση. Στο χωριό Κατούνι μπορείτε επίσης να περάσετε από την πέτρινη γέφυρα, που είναι ένα ακόμη αξιοθέατο του νησιού. Είναι στο δρόμο για Κομπονάδα.
Οι καταρράκτες της Νεράιδας

Στην παραλία του Λυκοδήμου
ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Απέναντι από τα Κύθηρα υπάρχει το νησάκι Χύτρα, στο οποίο μπορείς να πας με εκδρομικό σκάφος, με γυάλινο πάτο από το Καψάλι. Σε πάει και σε κάτι σπηλιές για ξενάγηση και ίσως στην παραλία της Κυριακουλούς, που δεν έχει πρόσβαση εκτός της θάλασσας. Δεν μπορούμε να πούμε παραπάνω για αυτήν την εκδρομή, γιατί δεν την κάναμε. Στα τέλη Αυγούστου η τιμή ήταν 12 ευρώ το άτομο για δύο ώρες συνολικά. Εμείς θέλαμε να περάσουμε απέναντι στην Ελαφόνησο στην παραλία του Σίμου, όμως, καθώς το νησί δεν είχε πολλούς τουρίστες, δεν πήγαιναν εκδρομικά καΐκια, δυστυχώς και για να πας από το λιμάνι στη Νεάπολη Λακωνίας κι από εκεί να περάσεις με άλλο πλοίο και με το αμάξι μαζί στην Πούντα, ήταν πάνω από 150 ευρώ πήγαινε-έλα. Κανονικά, πάντως, αν πάτε σε full season, θα υπάρχει ένα καραβάκι, που να πάει στον Σίμο στη Ελαφόνησο για μπάνιο, με 25 ευρώ το άτομο. Από το Καψάλι, για την ακρίβεια, με τον καπετάν Σπύρο.
Ο Άγιος Ελευθέριος είναι δίπλα στου Λυκοδήμου, με βάση τον χάρτη

Η λίμνη της Κακιάς Λαγκάδας
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΑΣ

Τα Κύθηρα μας άρεσαν πάρα πολύ, παρά τους πολύ κακούς - ίσως και τραγικούς σε κάποια σημεία - δρόμους, καθώς μας αποζημίωσαν οι γραφικές παραλίες, αν και στην πλειοψηφία τους όλες είναι βαθιές. Βαθαίνουν απότομα. Τα νερά πάντως είναι κρυστάλλινα. Πεντακάθαρα. Επίσης, αυτές οι παραλίες, που είναι στους οικισμούς, όπως στο Καψάλι, στην Αγία Πελαγία ή στο Διακόφτι για παράδειγμα είναι με άμμο. Αν αναζητάτε πάντως την ηρεμία και τη χαλάρωση και δίνετε βάση στα νερά και στα τοπία, τότε θα σας αρέσουν. Αν αναζητάτε όμως την έντονη διασκέδαση και δε θέλετε να ταλαιπωρείστε για να πάτε στην παραλία, τότε ίσως να μην είναι για εσάς.
Οι Φούρνοι ήταν η τελευταία παραλία που επισκεφθήκαμε στο νησί

Πανοραμική θέα στο δρόμο για το Διακόφτι

Το Καψάλι στα Κύθηρα από ψηλά