Ένα απωθημένο έγινε πραγματικότητα
 |
| Κατεβαίνοντας για την παραλία στο Σαρακήνικο |
 |
| Σεληνιακό το τοπίο |
ΕΠΟΧΗ-ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Όταν θέλεις να πας τέσσερα και πέντε χρόνια σ' ένα νησί και τελικά καταφέρνεις να πας, σίγουρα αυτό σε γεμίζει με ικανοποίηση και ενθουσιασμό. Έτσι έγινε με τη Μήλο. Για διάφορους λόγους, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι δεν βρίσκαμε εισιτήρια, κάναμε 4-5 χρόνια περίπου για να πάμε στο νησί της Μήλου. Πήγαμε αεροπορικώς με την Aegean, μέσω Αθήνας. Στα τέλη του Ιουλίου. "Κλείσαμε" ξενοδοχείο στον Αδάμαντα και φυσικά, όπως κάνουμε πάντα "κλείσαμε" και αυτοκίνητο, για να μπορούμε να μετακινούμαστε άνετα, όπου θέλουμε και όποτε θέλουμε. Στα 40 ευρώ το αυτοκίνητο τη μέρα και στα 80 ευρώ το ξενοδοχείο με πρωινό.
 |
| Στον Φυροπόταμο |
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
 |
| Δύσκολη η κατάβαση για τη σπηλιά του Παπάφραγκα |
 |
| Στον Κάπρο |
 |
| Πολλώνια, πριν την αναχώρηση για Κίμωλο |
 |
Νέα φωτογραφία από τη σπηλιά του Παπάφραγκα
Παπάφραγκας και Κάπρος
|
Βέβαια στη Μήλο, υπάρχουν πολλές παραλίες και ουκ ολίγες επιλογές. Την πρώτη μέρα στη Μήλο, επειδή φτάσαμε απόγευμα, πήγαμε σε δυο παραλίες. Στον Φυροπόταμο, αλλά και το φημισμένο Σαρακήνικο. Στην πρώτη είχε κάποιες ξαπλώστρες, αλλά προτιμήσαμε να μην κάτσουμε, απλά να κάνουμε μια βουτιά και να φύγουμε. Είχε σε κάποια σημεία άμμο, αλλά είχε πέτρες κυρίως η παραλία μέσα. Η δεύτερη παραλία είναι πράγματι εντυπωσιακή. Όχι τόσο τα νερά, όσο για το τοπίο. Σεληνιακό στην κυριολεξία. Χρειάζεται περπάτημα κάποιων λεπτών για να φτάσεις στο Σαρακήνικο, αλλά είναι πολύ όμορφα. Δεν υπάρχουν φυσικά ξαπλώστρες. Μάλιστα, επειδή πήγαμε απόγευμα είχε μάλλον λιγότερο κόσμο. Και πάλι όμως είχε πολλούς επισκέπτες.
Τη δεύτερη μέρα και μετά από το ταξίδι μας στην Κίμωλο, αφού γυρίσαμε στη Μήλο επισκεφθήκαμε πρωτίστως τον Παπάφραγκα. Είναι κάτι διαφορετικό επίσης... Άλλωστε, είναι στο δρόμο προς τα Πολλώνια, όπου υπάρχει μάλιστα και ταμπέλα, αλλά και πάρκινγκ. Η κατάβαση είναι βεβαίως επικίνδυνη. Θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί για να βρεθείτε στη σπηλιά. Δεν το κάναμε τελικά, αφού μας φάνηκε κάπως παράτολμο. Ίσως αν είχαμε παπούτσια, αλλά και πάλι θέλει μεγάλη προσοχή. Τα νερά πάντως δεν ήταν πολύ καθαρά, όπως και στο Σαρακήνικο. Θεωρείται όμως "must" η επίσκεψη, έτσι απλά για να δεις.
 |
| Πάχαινα |
 |
| Στην Αλογόμαντρα |
Παρόμοια βεβαίως παραλία με τον Παπάφραγκα, στην οποία κατεβήκαμε να κολυμπήσουμε, αφού ήταν πιο προσιτή η πρόσβαση, ήταν ο Κάπρος. Δεν υπάρχει σήμανση, αλλά φαίνεται στο δρόμο για την επιστροφή στον Αδάμαντα. Είναι δίπλα ακριβώς στον Παπάφραγκα. Ήταν κάτι ξεχωριστό, να κολυμπάς ανάμεσα σε δυο μεγάλες πλευρές, δεξιά και αριστερά από βράχια. Δεν μείναμε για πολύ, αφού θέλαμε να επισκεφθούμε κι άλλες παραλίες, όπως για παράδειγμα την Πάχαινα (σ.σ. έχει δυο παραλίες μαζί, που δεν μας εντυπωσίασαν πάντως και ιδιαίτερα), αλλά και στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την Αλογόμαντρα (σ.σ. έχει επίσης δυο σημεία για κολύμπι, ένα μεγάλο και ένα πιο μικρό, όπου σε αυτό πάνε απ' ότι είδαμε κυρίως οικογένειες και παιδιά), στην οποία ειδικά κάναμε μπάνιο και βουτιές από τα βράχια. Ήταν επίσης στο δρόμο του γυρισμού για τον Αδάμαντα.
 |
| Μικρή παραλία στον Μύτακα |
 |
| Στο Κλέφτικο |
 |
| Εντυπωσιακό το Κλέφτικο |
Στη συνέχεια, βρεθήκαμε στην παραλία του Μύτακα. Πάλι, υπήρχαν δυο σημεία για κολύμπι. Ένας κολπίσκος, που ήταν όντως ωραίος και ένα πιο μεγάλο σημείο. Είχε κύμα βέβαια στον Μύτακα, όπως και στην Πάχαινα. Ήταν πάντως οργανωμένη, αφού είχε κάποιες ξαπλώστρες. Παράλληλα, να σημειωθεί ότι δίπλα ακριβώς στον Αδάμαντα υπάρχει η παραλία της Λαγκάδας, την οποία ωστόσο δεν επισκεφθήκαμε. Εκεί υπάρχει και ομώνυμο ξενοδοχείο. Όλες αυτές οι παραλίες είναι ουσιαστικά σ' έναν δρόμο.
 |
| Δεν μπορείς να μην κάνεις βουτιά στο Κλέφτικο |
 |
| Σκάλα, σκοινί και σκάλα για να κατέβεις στο Τσιγκράδο |
 |
| Ωραία παραλία η Κάλαμος, πρόσβαση όμως μόνο με καραβάκι |
Κλέφτικο και Κάλαμος
Εκείνο που σου κάνει εντύπωση είναι το πόσο πολλά καραβάκια και τρεχαντήρια πάνε στις υπόλοιπες παραλίες ή τέλος πάντων κάνουν το γύρο του νησιού. Στην κυριολεξία πρέπει να ήταν πάνω από είκοσι τον αριθμό, στο λιμάνι του Αδάμαντα, όπου μπορούσες να περάσεις το βραδάκι μία βόλτα και να ρωτήσεις για τιμές και δρομολόγια. Η πιο φτηνή ήταν στα 18 ευρώ και η πιο ακριβή στα 70 ευρώ. Κάποιες βεβαίως περιελάμβαναν και φαγητό, αλλά και καταδύσεις. Γι' αυτό ήταν και πιο ακριβές. Εμείς επιλέξαμε να κάνουμε το γύρο του νησιού πληρώνοντας τελικά 30 ευρώ το άτομο.
 |
| Τα Θειορυχεία |
Περάσαμε από αρκετά μέρη, τα οποία είδαμε από κοντά, αλλά και σε κάποια σταματήσαμε για μπάνιο. Για βουτιά καλύτερα. Όλα πάνε βεβαίως στο Κλέφτικο. Είναι το σημείο αναφοράς του νησιού. Εντυπωσιακά πετρώματα μέσα στη θάλασσα, μικρές σπηλιές και πράσινα νερά για να κολυμπήσεις. Ήταν η πρώτη μας στάση το Κλέφτικο. Εδώ που τα λέμε δε γίνεται να μην πας. Πάμε παρακάτω. Δεύτερη μας στάση ήταν η παραλία στην Κάλαμο. Δεν πας με αυτοκίνητο. Είναι εντυπωσιακή παραλία. Μας άφησε κάποια μέτρα από την ακτή, οπότε κολυμπήσαμε μέχρι εκεί. Τα νερά ήταν ομολογουμένως υπέροχα. Η παραλία πήρε το όνομα της από ανενεργό ηφαίστειο. Μόνο που τα έβλεπες, πάντως, ήθελες να κολυμπήσεις. Μέσα στην παραλία είχε άμμο, ενώ έξω είχε βότσαλο. Επίσης, πέρα από τη Ψάθη, στην Κίμωλο, όπου έκανε στάση το καραβάκι, κάναμε στάση και για 15 λεπτά στην Πλάθιενα. Μπορείς να πας με αυτοκίνητο, όπως και κάναμε δυο μέρες μετά. Επίσης ωραία παραλία. Έχει κάποιες ξαπλώστρες.
 |
| Το χωριό με τα πολύχρωμα σπίτια, το Κλήμα |
 |
| Η παραλία της Αχιβαδολίμνης |
 |
| Η λίμνη δίπλα στην παραλία... |
Αχιβαδολίμνη και Φυρίπλακα
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι με το καραβάκι περάσαμε κι από άλλες παραλίες. Όπως από το φημισμένο Τσιγκράδο για παράδειγμα. Δεν επιλέξαμε να πάμε με το αυτοκίνητο, ενώ δεν έκανε στάση και το καραβάκι. Απλά, την είδαμε από κοντά. Τα νερά δεν ήταν και τόσο καθαρά. Για να πας στην παραλία, χρειάζεται μάλιστα να κάνεις ανάβαση και κατάβαση! Από σκάλα σε σκοινί και μετά πάλι σε σκάλα! Όχι, δεν είναι υπερβολή...
Τα Θειορυχεία έμοιαζαν να είναι κάτι το διαφορετικό, σαν τοπίο κυρίως, απ' όπου περάσαμε με το καραβάκι. Βέβαια, στο γυρισμό με το καραβάκι, πάθαμε μεγάλη πλάκα, αφού κουνούσε πολύ. Μιλάμε για μεγάλη ζαλάδα. Άλλωστε, η διαδρομή ήταν σχετικά μεγάλη.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες παραλίες, μεγάλη αίσθηση μας έκανε η Φυρίπλακα. Πανέμορφη παραλία. Ιδανική για μπάνιο. Ωραίο τοπίο. Όμορφα νερά. Είναι οργανωμένη. Έχει όμως χώρο και για να κάτσεις χωρίς ξαπλώστρα. Ρηχή παραλία η Αχιβαδολίμνη (δεν είχε ξαπλώστρες). Για παιδιά... Είναι κοντά στον Αδάμαντα, όπως και η Παπικινού, που είναι ακόμη πιο κοντά στον Αδάμαντα. Α, στην Αχιβαδολίμνη, απέναντι από την παραλία υπάρχει και η ομώνυμη λίμνη.
Στη διαδρομή μας, δεν αφήσαμε εκτός λίστας για επίσκεψη και μπάνιο ούτε την Αγία Κυριακή (οργανωμένη), αλλά ούτε το Παλαιοχώρι (επίσης οργανωμένη). Επίσης, καλή παραλία για παιδιά ήταν αυτή στον Προβατά (έχει λίγες ομπρέλες). Κολυμπήσαμε και σε αυτήν...
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, πολλές οι επιλογές στη Μήλο όσον αφορά τις παραλίες. Ξέχασα βεβαίως να αναφερθώ στο όμορφο χωριό με τα πολύχρωμα σπίτια στο Κλήμα, όπου περάσαμε με το καραβάκι, αλλά πάει και αυτοκίνητο, ενώ παράλληλα βρεθήκαμε και στην παραλία του Κήπου. Δεν κατεβήκαμε για κολύμπι, απλά απολαύσαμε για λίγο τη θέα. Η παραλία είχε πέτρες.
 |
| Παλιοχώρι |
 |
| Αγία Κυριακή |
 |
| Φυριπλάκα, από τις καλύτερες παραλίες της Μήλου |
ΦΑΓΗΤΟ-ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Διαπιστώσαμε ότι κάποιες από τις παραλίες στη Μήλο, πηγαίνουν μόνο με καραβάκια. Σε κάποιες φτάνεις και με αυτοκίνητο, αλλά είναι δύσβατες, ενώ κάποιες άλλες δεν μπορείς να πας ούτε με αυτοκίνητο ή μηχανάκι. Σαν νησί δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά έχει τις ομορφιές του, γι' αυτό και στην πλειοψηφία, όσους και να ρωτήσεις θα σου πουν ότι πέρασαν όμορφα και πώς πρόκειται για ένα ωραίο νησί, που έχει πράγματα να δεις. Το σημαντικό είναι ότι οι αποστάσεις είναι μικρές και μπορείς να μετακινηθείς γρήγορα και εύκολα. Ακόμη και το βράδυ. Δε δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα για παραλίες ή για βόλτες, εκτός κάποιων ορισμένων εξαιρέσεων...
Υπάρχουν κάποια τοπικά προϊόντα, όπως η καρπουζόπιτα για παράδειγμα, που μπορείς να γευτείς. Το γλυκό κουφέτο, επίσης, είναι ένα από αυτά. Ο Αδάμαντας, η Πλάκα, αλλά ακόμη και τα Πολλώνια είναι τα πιο κοσμικά μέρη στο νησί, ειδικά στον πρώτο, όπου είναι και πιο τουριστικό μέρος. Για φαγητό πήγαμε στον Έργινα, που είναι στην Τρυπητή μέσα στα στενά, με παραδοσιακά λαζάνια και όχι μόνο. Έχει επίσης και ωραία θέα σε κάποια τραπέζια μπροστά... Παράλληλα, μπορείτε να κάνετε βόλτες στην Πλάκα μέσα στα στενά, αλλά και να ανεβείτε τα 110 και πλέον σκαλοπάτια για το Κάστρο.
Τα Πολλώνια είναι επίσης ένα ψαροχώρι, απ' όπου πας για Κίμωλο με το φέρι, αλλά είναι πολύ όμορφα το βράδυ για ψαράκι, δίπλα στο κύμα. Υπάρχουν εξάλλου πολλές ψαροταβέρνες. Προτιμήσαμε τον Γιαλό. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί, ότι η απόσταση από το αεροδρόμιο στον Αδάμαντα είναι μόλις 3 χλμ.
 |
| Η παραλία του Προβατά |
 |
| Ο Κήπος |
 |
| Θέα του νησιού από το Κάστρο |
Αλγεινή εντύπωση!
Μέσα στα ωραία, είχαμε και ένα περιστατικό, που μας έκανε αλγεινή εντύπωση. Μπορεί να δώσαμε τόπο στην οργή, αλλά σίγουρα ήταν απαράδεκτο. Επισκεφθήκαμε τις "Φάτσες", ένα μαγαζί, που είναι σε αυλή σχολείου με ζωντανή μουσική, ελληνική έντεχνη, με φαγητό και ποτά. Ωραία ατμόσφαιρα. Αφού καθίσαμε πρώτα και παραγγείλαμε, έχοντας ήδη φάει βεβαίως σε άλλο μαγαζί, αφού δεν ξέραμε ότι είχε φαγητό, παραγγείλαμε και κάτσαμε να ακούσουμε μουσική. Δεν πέρασε μισή ώρα και προφανώς ο ιδιοκτήτης ήταν, ήρθε και μας είπε, να κάτσουμε στο πεζουλάκι, αντί για το τραπέζι και να πιούμε τα ποτά που πήραμε, επειδή δεν είχε άλλα τραπέζια και ο κόσμος ήταν αρκετός!!! Θα μπορούσαν να μας πουν από την αρχή, ότι πρέπει να παραγγείλουμε φαγητό και ότι δεν επαρκούν τα τραπέζια... Πήραν πρώτα τα λεφτά και μετά μας είπε καθίστε στο πεζουλάκι...
